Clumsy | Saida

•6•

Bana doğru dönüp kısa bir bakış attıktan sonra önüne döndü.Sonra tekrar bana doğru dönüp şaşkınca yüzüme bakmaya başladı.

Sana: "Ah merhaba!"

Dahyun: "Merhaba."

Gülümseyip farketmeden ellerimle oynamaya başladım.

Sana: "Seni tekrar burada görmeyi beklemiyordum.Nasılsın? "

Dahyun: "İyiyim, siz? "

Sana:"Bende iyiyim."

Ellerimle oynamayı bırakıp ona doğru baktığımda dudağını ısırmış yere bakıyordu.

O sırada asansör gelmişti.İçeri geçip düğmeye basmak için uzandığımda o da benimle aynı anda uzanmıştı.Ellerimiz birbirine değdiğinde geri çekilip gülümsedi.

Sana:''Ellerin çok soğukmuş.Yoksa vampir misin?''

Gülümseyip gideceğimiz katın düğmesine bastım.

Dahyun:''Korkmayın ısırmam.''

Dediğim şey sayesinde kıkırdamıştı.

Gülümseyip yüzüne bakmaya başladım.Bu ikinci karşılaşmamız olmasına rağmen sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibi hissediyordum.

Onun yanındayken neden bu kadar heyecanlanmıştım bilmiyorum ama kalbim gittikçe daha hızlı atıyordu.

Çok güzeldi.

Bana baktığında hâlâ onu incelediğimi farkedip hemen yere bakmaya başladım.Kısa bir süre sonra sessizliği bozan o olmuştu.

Sana:"Acaba adını öğrenebilir miyim?"

Gülümseyip yüzüne baktım.

Dahyun: "Dahyun."

Sana: "Memnun oldum,bende Sana."

Biraz bekledikten sonra bana doğru dönüp tekrar konuşmaya başladı.

Sana: "Yoksa iş görüşmesi için mi geldin? "

Dahyun: "Evet.Bana çarptığınız gün de iş için gelmiştim."

Kafa sallayıp yere baktı.

Sana: "Gününü mahvetmiş olmalıyım,tekrar özür dilerim."

Dahyun: "Sorun değil.Sizinle tanıştığım için mutluyum. "

Dediğim şeyi farkedince utancımdan yerin dibine girmiştim.

Yüzümün alev alev yandığını hissedebiliyordum.

Nihayet asansörün kapısı açıldığında yavaşça dışarıya çıktım.Ona baktığımda yanımda durmuş beni izliyordu.Tam ağzını açmış bir şey söyleyecekken konuştum.

Dahyun: "O-o zaman gidiyim ben."

Arkamı dönüp ileride beni bekleyen kadının yanına hızlıca ilerledim.Gülümseyip selam vermek için eğildim ve birlikte büyük bir odaya geçip oturduk.

•••

Şirketin kapısından çıktığımda duyduklarım beni biraz germişti.
Sekreter olacağımı biliyordum ama Sana'nın sekreteri olma düşüncesi kalbimin düzensiz atmasına neden oluyordu.

Zaten demin asansörde kendimi rezil etmiştim.Bir de yetmezmiş gibi konuşmasına izin vermeden hızlıca yanından kaçmıştım.

Salak kafam.

Aniden yan tarafımdan gelen korna sesi ile düşüncelerimden uzaklaştım.Niye yolun ortasında durup onu düşünüyorsam sanki.
Hem onun yüzünden canım telefonumdan olmuştum.Ayrıca üstümü de batırmıştı.

Neyse..

Yine de tatlıydı.

Düşüncelerimle savaş verdikten sonra gülümseyip motoruma doğru ilerledim.