Black Love {Dramione Fanfiction}

Part 5

Ερμιόνη Γκρέιντζερ
Έχουμε μαζευτεί όλοι στην αυλή του Hogwarts και διαβάζει η καθηγήτρια τα ονόματα. Κοιτάζω διακριτικά για να δω τον Ντράκο όμως δεν τον βλέπω πουθενά.

"Ερμιόνη θέλω να σου ζητήσω συγνώμη για εχθές. Δεν μίλησα ωραία. Είχες δίκιο. Είναι απλά ένα παιχνίδι." ακούω την φωνή του Ρον να λέει

"Μην ανησυχείς Ρον." χαμογελάω και με αγκαλιάζει. Τότε περνάει απο δίπλα μας ο Ντράκο με την παρέα του. Με κοιτάζει που είμαι στην αγκαλιά του Ρον και γελάει μέχρι που ξεκινάμε για να πάμε στο χιονισμένο χωριό.

Ντράκο Μαλφόι
Πριν πάω έξω στο προαύλιο με έχει φωνάξει ο Άλμπους στο γραφείο του. Είμαι σίγουρος για τι πρόκειται.

"Στον κοιτώνα βρήκα αυτό το μπουκάλι αλκοόλ." μου λέει και αναστενάζω

"Δεν θα ξαναγίνει το υπόσχομαι." λέω και σηκώνεται πλησιάζοντας προς το μέρος μου

"Το μπουκάλι είναι το τελευταίο πράγμα που με απασχολεί Ντράκο." συμπληρώνει

"Τότε γιατί με φωνάξατε;" ρωτάω παράξενα και αρκετά νευρική φωνή

"Για την Ερμιόνη Γκρέιντζερ." απαντάει

"Δεν έχω καμία σχέση μαζί της." ένα διακριτικό γέλιο βγαίνει από μέσα του

"Δεν μπορείς να με ξεγελάσεις Ντράκο." λέει και σκύβω το κεφάλι μου

"Κοίτα με." έρχεται προς το μέρος μου και ακουμπάει το δεξί του χέρι στο πηγούνι μου 

"Πρέπει να μείνεις μακριά της." ο τόνος της φωνής του φαίνεται προειδοποιητικός

"Δεν είχα σκοπό να πάω κοντά της έτσι και αλλιώς." απαντάω νευριασμένος ενώ μέσα μου ξέρω ότι κοροϊδεύω τον εαυτό μου αλλά και τον Άλμπους δίνοντας αυτή την απάντηση. Κάνω βήματα προς τα πίσω και γυρίζω στον κοιτώνα μου.

"Πες μου ότι δεν με πρόδωσες για το μπουκάλι." λέει ο Λούις φοβισμένος μόλις με βλέπει να μπαίνω στον κοιτώνα

"Όλα είναι υποέλεγχο." απαντάω και βγαίνουμε έξω ώστε να πάμε στην εκδρομή. Αντικρίσω την Ερμιόνη αγκαλιά με τον Ρον και γελάω. Νιώθω ότι αυτό το γέλιο που βγαίνει από μέσα μου είναι ζήλιας. Νευρικό γέλιο ζήλιας με τα μάτια αμέσως να κοιτάζουν κάτω. Όταν φτάνουμε στο χιονισμένο χωριό για αρχή πηγαίνω με τα παιδιά να πιούμε κάτι ζεστό. Καθώς κουβεντιάζουμε η πόρτα ανοίγει και μέσα μπαίνει η Ερμιόνη με τις φίλες της και τα γέλια τους ακούγονται μέχρι εδώ. Τα μάτια μου έχουν καρφωθεί πάνω της και δεν λένε να ακούσουν το μυαλό μου που προσπαθεί να με πείσει με την φράση "Μην την κοιτάς". Κάθεται και καθώς κοιτάζει γύρω της για να βρει τον σερβιτόρο με παίρνει χαμπάρι και κοιταζόμαστε.