Misty: The Girl He Never Had

Chapter 1

"Mom aalis na po ako!" sigaw ko abay kuha ng car key na nakasabit sa aking tabi.

"Mag-iingat ka Tristan, dahan dahan lang ha?" paalala sa akin ni Mom.

Papasok na ako sa school, at late na ako.

Paglabas ko ng gate ng aming bahay ay nakita ko si Misty sa tapat ng kanilang gate. hindi ko na naman mapigilan ang mga ngiting sumiilay sa mukha ko. Buo na naman ang araw ko!

" Goodmorning girlfriend!" nakangiti kong bati sa kanya.

"Tch" nakataas niyang kilay na sagot.

She's wearing the SSC uniform like me, well unfortunately I am powerful than her. To tell you guys the truth, President  ako nang SSC ng Austin University and sadly, she's my vice president.

"Hi Tita! Good morning po" pa-pogi points ko kay Tita Elle, Mom ni Misty.

"Oh Tristan ikaw pala, magandang umaga din sayo" ganting bati niya sakin.

"Mom I have to go I will be late where is Manong Ben ba?" nakabusangot na tanong ni Misty sa Mom niya.

Babalik na sana ako sa kotse ko ng marinig ko iyon,

"Why don't you ride with me?" tanong ko kay Misty.

"No---"
"Bright Idea!"

Sabay na tugon nilang dalawa ni Tita.

"So? Come on Milady, we will be late hop in the car" mapang-asar kong utos kay Misty.

"No! I'll better take a cab instead"

Ayaw niya pa din, napaka kulit talaga ng babaeng to daig pa five years old na bata.

"Misty, don't be brat" warning tone ni Tita.

"Aishh!" with that pumasok na sya sa kotse at sumakay.

"Tita ako na po ang bahala sa bratinela niyong anak" paalam ko sa Mom ni Misty.

"Sige Tristan ingat sa pagda-drive ha?"

"Opo!"

Namamawis ang mga kamay ko na nakahawak sa manibela. Thinking that Misty is only millimetres away from me, it gives me an heart attack. Lagi naman e, ewan ko ba sa baabeng to bakit paka manhid. Hindi manlang naramdaman na mahal ko siya.

Along in the ride tahimik lang siya. Hindi kumikibo at naka-earphones siya. Nakatingin lang siya sa labas at di ako pinapansin.

"Mahal ko" as always I called her with a different endearment. Shet I'm so sweet.

She just ignored me, maybe malakas ang volume ng music na pinakikinggan niya. So, tinanggal ko ung earphones na nakasabit sa tenga niya.

Napatingin sa akin ang babaeng nagpapabilis nang tibok ng puso ko.

"Mahal ko" pag-ulit ko sa tinawag ko sa kanya kanian.

"Pang ilan ako sa mga babaeng sinabihan mo niyan?" manuya niyang tanong sa akin.

"Ikaw lang naman ang mahal ko Misty" malungkot kong saad sa kaniya.

"Tristan ilang beses mo na bang sinabi yan? Ginawa mo ng joke ung mga word na yan" naka-ismid niyang paratang sa akin.

"Misty"
"What?"

"What do I need to do for you to accept me?"

Eto na naman tayo, Tristan wag kang bibigay. Yung puso mo inagatan mo. Mababasag na naman yan na parang baso, wag ka ng umasa kay Misty.

" Tigilan mo na ako."

Isa sa pinaka masakit na narinig ko mula sa kanya. Pang ilan na ba ito? Ilang bese na nga ba akong na basted? Langya nakakawala ng self confidence, pakiramdam ko tuloy hindi ako gwapo.

For over 8 years naming magkapit bahay, ganoong katagal narin akong nagmamahal sa kanya. Ilang beses ko nang ginawa na umamin sa kanya pero lagi nalang akong naiiwang parang tanga. May boyfriend na siya, Si Clark Perez, first year college kami nung sinagot niya yung lalaking yon. Fuck shit! Selos na selos na ako, everytime I saw her with him, walking along the university together, my chest was stabbed by a raging sword.

Wala naman akong magagawa, hindi ko kayang saktan si Misty. Alam kong mahal niya si Clark, at wala siyang pake sa pagmamahal ko sa kanya.

Sino ba ako? Si Tristan Kurt Fuentabella, babaero at malandi. Yan ako e, papalit palit ng girlfriend at hindi nakuntento sa isa. Pero kahit ganoon si Misty parin talaga.

"Pare!" napabalikwas ako at bumalik sa kasulukuyan.

Langyang Mark to! Lakas makagulat.

"Hmm?" taas kilay kong tanong sa kanya.

"Di ba si Clark yon?" sabay turo niya sa lalaking may kahalikang babae sa di kalayuan.

Hayop na Clark yan!

Di ko na napigilan ang sarili ko at sinugod siya.

"Mr. Perez! On disciplinary room now!" Malakas kong sigaw kaya't napahinto sila sa kanilang ginagawa.

Alang nagawa ang gunggong na si Clark sa sumunod sa akin.

....

"Clark? Anong ginagawa mo dito?" salubong ni Misty sa boyfriend niyang hilaw.

Napaka pangit naman kasi ng lalaking to tch. Walang wala sa kapogian ko.

"Clark Perez caught kissing with this girl in botanical garden" saad ko sabay upo sa desk ko.

Tila napitlag naman si Misty sa narinig niya.

Tiningnan ko si Misty, kita ang sakit sa mukha niya. Kasi naman, kung ako nalang ang minahal mo Misty di mo mararamdaman yan.

Lumabas siya at iniwan ang ungas niyang boyfriend sa harap ko.

"Aishh"

"Ikaw" turo ko sa lalaking hilaw

"Bring out yourself and don't you dare to face me again" pagkasabi ko non ay iniwan ko narin sila at sinundan si Misty.

"Misty, wait me!" habol ko naman sa kaniya.

"Please lang Tristan, kahit ngayon lang tigilan mo muna ako." matamlay na tugon naman niya sa akin.

"Are you okay?"

"Paano ako magiging okay huh Kurt?" hindi nakating8ng sagot niya sakin.