İntihar

İNTİHAR|20.BÖLÜM

Uçağa bindikten sonra hatırladığım tek şey manzaranın tadını çıkarmış olduğumdu.Gökyüzü ve ben...Yine yalnızlık ve başka bir ben...

Uçaktan indim ve valizimi çekmeye başladım.Bir anda gözlerim karardı ve...ve gerisini hatırlamıyorum...

Gözlerimi açtığımda karşımda bir adet Ateş ve siyah takım elbiseli adamlar duruyordu.Emin olmak için gözlerimi kapatıp açmıştım fakat yararlı olmamıştı Ateş ve adamları karşımda duruyordu!

"Uyuyan güzelimiz uykudan kalmış!" bana piçimsi bir gülümseme atarak sinirlerimi hoplatmayı başarmıştı(!)

"Sen hala benim seni sevebileceğimi mi zannediyorsun adi pislik!"

Yaşanılanlar aklımdan film gibi geçerken bir kaç şey hatırlamaya başlıyordum.
"Sen...sen yaptın! Sen kaçırdın onları şerefsiz pislik manyak!"

"Şşt sakin ol güzelim."

"Ben senin değil,onun güzeliyim bir kere!Sen benden onu,can parçalarımı ayırdın..."

"Susturun şunu!...Ya da..Ya da salın gitsin şu orospuyu.Bununla işimiz bitti dersini almıştır umarım demi güzelim?!"

Ellerimdeki ipler çözülünce koşmaya başladım...

Ne kadar zamandır koşuyordum bilmiyorum...Kafamı arkaya doğru çevirdiğimde hiç kimsenin olmadığını farkedince yavaşladım.Kafamı çevirdikten sonra bana çarpan bedene baktım.

"Hola!'

"Hey ben ispanyolca bilmiyorum!?"

Kıkırdadıktan bir müddet sonra "Sana şaka yapmak istemiştim!"

"Tanımadığın bir kişiye şaka yapmak çok uygunsuz kaçıyor adamım! Şimdi yolumdan çekil."

"Sanırım buraları bilmiyorsun.Ve sanırım Türkiye'ye dönmek istiyorsun."

"Zihnimi okudun,güzel!"

"Şey...İstersen beraber gidebiliriz Türkiye'ye..."

"Şey...Sana rahatsızlık vermeyeyim."

"Sen istersen bırakırım oraya seni küçük kız."

"Canavar...Canavar vadisi? Biliyormusun?!"

"Evet...Aslında sığınağım eşittir Canavar vadisi diyebiliriz!"

"Hadi ozaman ne bekliyoruz.Gidelim."

İçim kıpır kıpırdı...İstanbula gidip bedenimi ona kaptırmak istiyordum.Canavar vadisine....

Arkadaşlar bu bölüm biraz kısa oldu biliyorum ama yarın 2-3 bölüm atacağım...