Parmaklarımla ensesindeki saçlarla oynamaya başladığımda bende, "Günaydın." diye fısıldadım.
Titrememi sağlayacak bir şekilde gülüp boynumu usulca öptü.
"Kalkacak gibi değilsin," İstemsizce gülümsedim. "Uykunu alamadın mı?"
Ben alamamıştım, tüm gece onun uyurkenki yüzünü seyretmek, uykudan daha güzel bir seçenek gibi gelmişti.
Cevap vermek yerine hafifçe mırıldanıp köprücük kemiğimi tekrar öptüğünde vücudumun yandığını hissettim ve ellerimi ensesinden yanaklarına doğru kaydırdım.
"Hayır aldım..." Başını ellerim yardımıyla kaldırdığında beklediğimin tam tersini yaparak burnunu burnuma sürttü. "Sadece biraz daha, mümkünse sonsuza kadar, böyle kalmak istiyorum."
Pekala.
Fazla romantikti, az sonra kalp krizinden ölüm haberlerim çıkarsa şaşırmazdım.
Cevap vermeden yanağını okşadım. Belli belirsiz oluşan kirli sakalları ona daha olgun bir hava katmıştı ama biliyordum ki yasaktı; kesmek zorundaydılar.
"Kalkmanı sağlayacak şeyi biliyorum," Yüzümdeki tebessüm genişledi. "Hoşuna da gidebilir bence."
Gözleri tamamen uykudan açılmış bir şekilde parladığında belimdeki kolları sıkılaştı.
"Dün geceki olayları devam ettirebiliriz mesela?"
Ah, hayır. Bunu bana sürekli hatırlatacaktı.
"Hayır, seni fesat!" dedim omzuna vurup. "Denizin hemen üstündeyiz, yüzmekten bahsediyorum!"
Gülerek beni kendine çektiğinde yüzündeki çapkın bakışlar hala gitmemişti.
