◇ S I G N ◇ {Complete}

J i n y o u n g

"Που πας ;"με ρώτησε Hyun Sung καθώς ήμουν έτοιμος να φύγω .

"Στην βιβλιοθήκη "πήγα να φύγω αλλά δεν με άφησε .

"Σου αρέσουν τα βιβλία έτσι;" Είπε καθώς έτριβε την 7 μηνών κοιλιά της .

"Ναι, να ρωτήσω ;"

"Ότι θες "

"Τι μπορώ να πάρω σε μια κοπέλα . Μια φίλη "

"Τι έγινε jinyoung δαγκωσαμε την λαμαρίνα ;" Χαμογέλασε .

"Ωραίο αστείο "

"Jinyoung ,μια κοπέλα θέλει να της δώσεις την καρδιά σου και όχι δώρα . Πόσο καιρό την ξέρεις ;"

"Έναν χρόνο ;"

"Την θες πολύ"ήρθε κοντά μου και χάιδεψε τα μαλλιά μου σαν να ήμουν κανένα παιδάκι .

"Φοβάμαι "εκλεισα την πορτα και καθισαμε στο σαλόνι.

"Φοβάμαι ότι αν πω την αλήθεια θα φύγει και ότι αν δεν της το πω και το μάθει κάποια στιγμή θα με μισήσει ακόμα περισσότερο "

"Jinyoung ,είμαι σίγουρη ότι αν της το πεις τώρα όσο είναι νωρίς δεν θα σε αφήσει " είπε και χαμογέλασε.

Σηκωθηκα απότομα και πηγα προς την πορτα .

"Πάω να την βρω " πήρα το αυτοκίνητο και πηγα στην βιβλιοθήκη.

Όταν μπήκα μέσα την είδα να κάθεται σε ένα από τα τραπέζια.

Πήγα κοντά της και όταν με είδε μου χαμογέλασε.

Την έπιασα από το χέρι και την τράβηξα σε ένα απομονωμενο μέρος.

Πήγε να πει κάτι αλλά την διέκοψα φιλωντας την .

Εκείνη δεν αντίσταθηκε αλλά μετά από λίγο με εσπρωξε .

"Jinyoung τι στο ..."

"Πρώτου πεις το οτιδήποτε Seungah θέλω να σου πω πόσο σε θέλω.

Από τότε που σε είδα στην βιβλιοθήκη να διαβάζεις δεν μπόρεσα να σε βγάλω από το μυαλό μου .

Θέλω πάρα πολύ να είμαστε μαζί, δηλαδή δεν ξέρω τι θα κάνω χωρίς να σε βλέπω κάθε μέρα

Επίσης " έκανα διακοπή ξέροντας ότι αυτό που θα πω θα μας απομακρύνει.

"Έχω κάτι πολύ σοβαρό να σου πω . Μπορεί να μην θες να με ξανά δεις με τα από αυτό γιατί θα φοβάσαι αλλά είμαι. ..είμαι στην μαφία. "
Την κοίταξα και φαινόταν έκπληκτη.

"Σε παρακαλώ,θες να είμαστε μαζί;" ρώτησα τόσο απελπισμενος.

"Jinyoung ,δεν .." Δεν μπόρεσε να πει κάτι άλλο για την σταμάτησα με το χέρι μου .

Με το άλλο έκρυψα το πρόσωπο μου από την ντροπή και από την απογοήτευση.

Λογικό ήταν να μην θέλει, ποιος θα ήθελε να είναι με έναν σαν και εμένα.

Ένιωθα πως βουρκωνα. Εγώ. Που δεν λυγιζω ποτέ. Ίσως ότι όχι μόνο δεν θα μπορώ να είμαι μαζί της αλλά και επειδή δεν θα την ξανά δω πότε.

"Ξέρω ότι δεν θες ,συγνώμη για την ενόχληση "η φωνή μου έσπαγε, θεε μου γιατί έγινα αδύναμος. Και ειδικά μπροστά της .

Πήρα το χέρι μου από πάνω της και πηγα να φύγω αλλά με έπιασε και με εσπρωξε πάνω στην βιβλιοθήκη.

Πήρε το χέρι μου από το πρόσωπο μου και έβαλε τα δικά της .

Το πρόσωπο της φαινόταν ενοχλημενο και θυμωμενο.

"Τι είναι αυτά που λες , Jinyoung ;"

"Την αλήθεια "

"Όχι δεν εννοώ αυτό. Γιατί να μην θέλω να είμαι μαζί σου ,δηλαδή ναι μου αρέσεις και εμένα και θέλω να είμαστε μαζί και δεν έχω πρόβλημα που στην μαφία ..." πολυ λογουσε αλλά την σταμάτησε φιλωντας την πάλι.

"Πάψε πια " τις είπα πρώτου την φιλησω .

Εκείνη χαλάρωσε και ανταπεδωσε στο φιλί.

"Τι σκέφτεσαι Jinyoung ;" η φωνή της με αποσπασε από τις σκέψεις μου .

"Πώς αποφάσισα να σου εξομολογησω την αγάπη μου για σένα " είπα καθώς την έπιασα και την έβαλα στην αγκαλιά μου καθώς χουζουρευαμε στο κρεβάτι ,μόλις ξύπνησαμε

Jeon Seungah