"Sesin Cheongug, sesin çok güzel"
Kırık bir gülümseme peydah olurken yüzüme bakarak, elleri tereddütle havalanmış ve sessiz bir cümle başlatmıştı.
"sesimi duyamazsın; onu gizledim."
Buruk bir tebessüm misafir oldu dudaklarıma. Gözlerim tam isabet gözlerine dikiliydi. Karşısında her daim böyle aciz hissetmek beni bulutlara çıkarıyordu.
O çok güzeldi...
"Hayır miniğim! Senin sesini duymak için kulaklarım fazla aciz ve düşkün. Ben seni kalbimle duyuyorum,tüm kalbimde sesinin tınısı yankılanıyor. O kadar güzel ki,ölüp gideceğim sesinde".
••
