Adı "MAVİ" Olsun\2

23.Bölüm (Baba..)

"Evet dedin değil mi?" Diye sordu Göksu.

"Tabi ki evet dedim Göksu." Dedim.

Kızlarla kahvaltı için kafede toplanmıştık. Dün geceyi onlara anlatmıştım. Bir kız için en özel günlerden biriydi sonuçta. Durum değerlendirmesi yapmak için hepsi gelmişti.

"Bu yüzükle kim teklif yapsa kabul edilir zaten. İyi salaklık yapmamışsın." Dedi.

Defne uzanıp Göksu'nun elinden yüzüğümü kaptı. İnceledi.

"Zevkli çocuk." Dedi. "Harika bir şey almış."

Ayşenur aldı sonra. Aslı'da yanına ilişti. "Çok güzel."

"Harika." Dedi Aslı destekleyerek.

Uzanıp ellerinden yüzüğü kaptım. "İddialı." Dedim. Elime takıp onlara gösterdim. "Bu yüzükle nasıl şirkete gideceğim?"

"Aynen böyle." Dedi Defne. "Parton karısı olacaksın az bile o yüzük." Kendi elini kaldırdı. "Valla Özgür Kağan'dan zevkli."

Güldük. "Çok zarif." Dedi Ayşenur. "İddialı ve zarif. Özgür işini biliyor."

"Şirkettekiler öğrenecek zaten." Dedi Aslı. "Niye dert ediyorsun? Hem elinde muhteşem duruyor."

"Fotoğrafını çekip instagrama atmalıyız." Dedi Defne heyecanla ve telefonunu çıkardı.

"Saçmalama Defne. Daha kimse bilmiyor." Dedim. Dudağını büzdü.

"Kursakta bırak hep tamam mı?" Deyip arkasına yaslandı.

"Ee ne olacak şimdi?" Diye sordu Ayşenur. "Nişan yapmalıyız."

Nişan,kına,düğün.. Ne kadar zor şeylerdi. Bunaltı basmaya başlamıştı bile.

"Önce isteme var." Dedi Göksu.

"İsteme mi?" Diye sordum şaşkınca.

"Evet." Dedi. "İsteme olmadan kız mı vereceğiz?."

"Ay çok heyecanlı." Dedi Aslı ellerini çırparak.

"Ne giyeceğiz?" Diye sordu Defne. "Hazırlıklı da değiliz. Ani oldu bu."

Ellerimi salladım. "Bir durun arkadaşlar." Dedim. "İsteme filan olmayacak."

"Saçmalama!" Dedi Göksu sertçe.

"Ali İnan mı isteyecek beni? Delirdin heralde Göksu!"

"İsteyecek tabi." Dedi.

"Gökçe'yi istedi." Dedi Ayşenur. "Resmi bir şeydi ama sonuçta istedi. Seni de istemek zorunda."

"İsteme olmadan evlenemezsin!" Dedi Göksu. "Olmaz. Gelsin babasını alıp. Bir elimde çiçek bir elimde çikolata. Berkay,Kağan,Semih,Sedat.. Bir sürü erkek kardeşin var senin. Birinden ister."

"Haklı." Dedi Defne. "İsteme olmalı. Kağan beni istemeye gelmişti. Ne kadar güzel oluyor." Bir anda öylece durdu. Yüzü değişti.

"Ne oldu?" Diye sordum telaşlanıp. Elini karnına götürdü. Biraz bekledi. Sonra bize döndü.

"Miden kalktı bir anda. Ama geçti şimdi şükür." Deyip arkasına yaslandı.

"Her bulduğun şeyi yeme Defne." Dedi Ayşenur ve önünden tabağını çekti.

"Tamam anne." Dedi Defne alayla.

Saatime baktım. "İşe gitmem lazım." Dedim. "Özgür'le konuşurum. Ama gönüllü olmayacaktır."

"Güneş'e söyledin mi?" Diye sordu Göksu. Dediğimi gaye bile almamıştı.

"Akşam söylerim. Zaten daha çok yeni."