Öncelikle hikayeme başlamadan önce Selin Cavlak'a burdan çok teşşekkür ediyorum. Bana gerçekten çok yardımcı oldu. Her konuda.
Ardından bana her kayboluşun, bir varoluş olduğunu öğreten ve bu hikayenin ana karakteri olan İdil Binici'ye.. 2 senedir benimle ve bu süre zaafında her zaman yanımda olduğu için teşekkür ederim.
Daha teşekkür edilecek çok kişi ve çok şey var. Aslında sanırım en çok teşekkür edilmesi gereken kişi Derin Işık. Çünkü eğer o hayatımızda olmasaydı, bir kayboluş sadece bir yok oluşa eşit olurdu.
RAHAT UYU DERİN IŞIK.
