The Agreement

Κεφάλαιο 8

Αμέλειας Pov.

"Δέχομαι."Λέω και υπογράφω.

Του δίνω πίσω τα συμβόλαια του "γάμου" μας και το μόνο που σκέφτομαι είναι ο τρόπος που θα το πω στην μητέρα μου.

Σίγουρα θα της πω την αλήθεια,δεν μπορώ να κρύβομαι από την ίδια μου την μητέρα αλλά δεν μπορώ να της πω ένα ξερό ξέρεις "Μαμά παντρεύομαι σε ένα μήνα"

Ουσιαστικά δέχτηκα την πρόταση του Αλέξανδρου για δύο λόγους.

Ο πρώτος;Για να τον βοηθήσω. Μπορεί να στερηθώ 5 χρόνια "ελευθερίας" αλλά ίσως καταφέρω να διευρύνω τις γνώσεις μου και άλλο πάνω στην παιδαγωγία κάνοντας ίσως κάποιο μεταπτυχιακό.

Ο Δεύτερος;Για να βοηθήσω την μαμά μου.Τα λεφτά που θα μου δίνει ο Άλεξ είναι αρκετά για την βοηθήσω με τις οφειλές του σπιτιού. Έτσι θα μπορέσω να δώσω μία άνεση στην μαμά μου που ίσως δεν κατάφερνα να της την δώσω με μία απλή δεύτερη δουλειά.

Ίσως μερικοί με κακολογήσουν για την απόφαση μου αλλά σε αυτό το αδιέξοδο που βρίσκομαι ο Αλέξανδρος Παπαπέτρου μου έδωσε την καλύτερη λύση.

"Αμέλεια,φεύγουμε;"ρωτάει με την βαριά φωνή του.

Του κάνω ένα θετικό νεύμα και με ένα -ίσως αποτυχημένο-χαμόγελο πορεύομαι προς το αμάξι.

Λίγο πριν φτάσουμε στο αυτοκίνητο μου πιάνει τον καρπό και με γυρίζει με τρόπο ώστε να τον βλέπω και με ευχαριστεί για την βοήθεια που το προσφέρω.

Ακούω την καρδιά μου να χάνει χτύπους στο άγγιγμα του και αμέσως φρικάρω.

Ο-ο-χι,δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό,δεν μπορεί να νιώθω κάτι για αυτόν.

Είμαι εδώ μόνο και μόνο για να τον βοηθήσω.

Όχι για να τον ερωτευτώ.

Δεν θέλω να πληγωθώ,τουλάχιστον όχι πάλι.

Αμέσως απομακρύνω το χέρι μου και με ένα ακόμη αποτυχημένο χαμόγελο μπαίνω μέσα στο αυτοκίνητο.Τον ακούω να παίρνει μα βαθιά ανάσα και να ξεκινάει το αυτοκίνητο.

"Είσαι τόσο όμορφη Μέλι"είπε κατα την διάρκεια της διαδρομής μας

Προσπάθησα να τον αγνοήσω λέγοντας πως απλά ήπιε λίγο παραπάνω κρασί μα εκείνος συνέχισε.

"Τόσο γλυκιά σαν το Μέλι."είπε και έγλειψε τα χείλη του.

"Άλεξ νομίζω φτάσαμε." λέω και του δείχνω το σπίτι.

Αμέσως το αμάξι σταματάει έξω από το σπίτι και ο Άλεξ έρχεται να μου ανοίξει.

Τόσο τζέντλεμαν&γουρούνι ταυτόχρονα 

Γιατί εγώ τώρα ένιωσα ένα Deja Vu?

"Σε ευχαριστώ για την ωραία βραδιά Μέλι,αλλά φρόντισε να ενημερώσεις τους δικούς σου.Σε τρεις μέρες-δυστυχώς- φεύγουμε" λέει και μου χαμογελάει

Ωω φακ,λακάκια.

"Ναι,σε τρείς μέρες θα είμαι έτοιμη" λέω και του χαμογελάω στεναχωρημένα.

"Να προσέχεις Μέλι" λέει και με αγκαλιάζει

"Και εσύ Άλεξ" λέω και απομακρύνομαι από το οπτικό του πεδείο

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Καιι,κατ.

Δεύτερο κεφάλαιο σε μία μέρα γιατί αύριο {15|08} είναι η ονομαστική μου εορτή και θα είμαι εκτός Αθηνών και συγκεκριμένα στους Αγίους Θεωδόρους.

Οπότε επειδή αύριο θέλω στιγμές με την οικογένεια μου,για να μην σας αφήσω έτσι έβαλα κεφάλαιο σήμερα για να μην σας αφήσω παραπονεμένους.

Ελπίζω να απολαύσετε το κεφάλαιο.

Υ.γ:Σε περίπτωση αποριών,μην διστάσετε να μου στείλετε μήνυμα.

Με αγάπη,Μαέβα <3