Günün en güzel saatleriydi bu zamanlar. Her gün erkenden kalkıp gökyüzünü izlerdim. Bana huzur verirdi. Hava daha karanlıktı. Etraf sakin ve sokaklar boştu. Yıldızların yavaş yavaş gökyüzünü terketmesi ve karanlığın aydınlığa teslimiyetini izlemek rahatlatıcıydı.
Gökyüzünü izlerken hep dalıp giderdim. Ne düşündüğümü hiç bir zaman hatırlamıyordum, sanki kendime geldiğim an hafızam siliniyor gibiydi. Sadece dalmadan birkaç dakika önceki düşüncelerimi hatırlıyordum. Telefonuma gelen mesajla irkildim. Bu saatte kim mesaj atabilirdi ki bana?
Bilinmeyen numara: sen mi yaptın? (4.57)
Çiçek: Neyden bahsediyorsun? Ayrıca sen de kimsin?
Bilinmeyen numara: okulda ki bütün aynaları senin parçaladığını biliyorum.
Çiçek: Açıkçası onları hangi delinin yaptığını ben de merak ediyorum. Hangi aklı başında insan yapar ki böyle bir şeyi.
Bilinmeyen numara: hadi ama Çiçek yalan söylediğin bariz ortada.
Çiçek: Sen kimsin cidden? Benimle uğraşma. Ben yapmadım!
Bilinmeyen numara: Çiçek seni gördüm ağlayarak tuvaletten çıkıyordun. Ellerinde kan ve çizik izleri vardı. Belli ki yıkasanda geçmemiş. Ayrıca koridordan kimsenin olmadığına emin olarak çıktığını sandın. Ama bir ayrıntıyı unuttun. Ben hep seni izliyordum.
Çiçek: Benim veya bir başkasının yapmış olması hiç bir şeyi değiştirmeyecek olan oldu ve bitti.
Bilinmeyen numara: olan oldu ama bitmedi. Bundan hiç bir zaman vazgeçmeyeceksin biliyorum. O siktiğimin aynaları hep senin düşmanın olacak ve sen nerde bir ayna görsen kendine engel olamadan onları ellerinle parçalayacaksın zaman ve mekan kavramını önemsemeden.
O lanet geçmişini hiç bir zaman hafızandan silemeyeceksin değil mi?
Son yazdığı cümleye bakakalmıştım.
Bunu nereden biliyordu. Yaşadığım bütün acıları içimde tutmaya çalıştıkça onlar birer birer gün yüzüne çıkmaya başlamıştı ve ben bundan nefret ediyordum. Asla duygularını iyi saklayabilen bir kız olamamıştım.
Çiçek: Bak, neyden bahsediyorsun bilmiyorum ama onları ben parçalamadım. O kadar mazoşist ruhlu değilim. Şimdi git başka birini denek olarak kullan çünkü yanlış adrestesin cinsiyeti belli olmayan varlık(!)
Bilinmeyen numara: ajshqşslösşwkd
Çiçek: Komik bir şey mi dedim? Yallah başka kapıya.
Bilinmeyen numara: seni tanıyorum Çiçek ŞAHBAZ.
Çiçek: Ben bile bazen kendimi tanıyamazken beni tanıdığını mı söylüyorsun. Komik.
Bilinmeyen numara: sikik geçmişin yüzünden aynalar senin en büyük korkun ve onlardan nefret ediyorsun. Evinizde annenle babanın odası hariç hiç bir yerde ayna yok, lavabo ve banyolarda bile. Çünkü sen kendine engel olamıyor ve onları parçalıyorsun. Sonra geçmişin aklına geliyor ve krizlerin başlıyor. Kendinle yüzleşmekten korkuyorsun. Hatta eski okulunda yine aynaları sen kırmıştın ve açığa çıkmasından korktuğun için oradan kaydını aldırmıştın. Yeterli mi?
