Hayata gözlerini kapatinca geriye kalanlar için asil başlar herşey.Benimde annem ölünce başladı herşeyim.Anne...
Ne kadar dipsiz sonsuz ucu bucağı olmayan bir kelime.Anne öyle bir anlama sahiptir ki herkes veremez bu kelimenin hakkını.Nasil başlıyacağım bilmiyorum.Nasil içimi dökeceğim bu boş ve bi okadar anlamsiz sayfalara anlamiyorum.Benim tek bildigim ve anladığım tek şey yüreğimin yangın yeri kelimelerimin acınacak halde olmasi...
Hayat okadar boş ki hayatta en sevdiğin ve en değer verdiğin insan bile cekip gidebiliyorken biz halen birşeyler yapma çabasındayiz.Hiçbir şey kalıcı değil ki bu dünyada bunu bilmiyor insanoğlu ve hâlen göz göre göre kalp kırıyor ahlar aliyor can yakiyor yeri geliyor ağlatıyor.Ama bi türlü uslanmıyor. Ve o kırdığın insan toprağın altina girince değerleniyor nedense...
Kiymeti biliniyor. Seviliyor.Bu kadar alçalmayın. Siz anca ölünce kıymetinizi bilecek olan insanlari hayatinizdan çıkarın.
Sevin...
Koşulsuz sevin hemde.Gideceğini bilseniz de sevin bırakmayın.Sarılırken asla önce bırakan siz olmayin. Asla kalp kırmayın. Anlamsız yere döktürmeyin göz yaşı...
Ne kadar zor birşey biliyor musunuz.
Hayır bilmiyorsunuz. Çünkü hiç yarım kalmadınız...
Yalnız bırakılmadınız...
Anne;
Evet anne...
Anneniz yaşamıyorsa neyse ama yaşıyorsa ona bugün 'Annemm, canım annem çok seviyorum seni' diye söylediniz mi?
Dediyseniz ne mutlu sizeee...
Ama demediyseniz size diyeceğim tek bir cümle;
'Henüz hayatın gerçekleriyle yüzleşmemişsiniz' demek kaliyor ne yazık ki...
Bir genç kızın yasadiklarini döktüğü mektuplardir.Eğer gerçekten bir şeyler öğrenmek yada sizde onun yaşadıklarını okumak istiyorsaniz buyrun devam edin derim. Saygilarla:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Genç Kızın Notları
Non-FictionUmudun bile bir yere kadar olduğunu anlıyor insan zamanla... Gelmeyeceği imkansız olan beklenen Ve sabir ve sükunet içinde olan bekleyen Hayatin yüzüne tokat gibi vurduğu acı gerçekler. Ve bunlarla yüzleşen 16 yasindaki genç kızın tuttuğu günlük B...
