Uzaklaştikca bağlanıyorsun ona. Kaybettikce arzuluyorsun. Onu istiyorsun her seferinde tanrıdan her seferinde onu diliyosun. Olmayacağını biliyosun ama içini rahatlatıyorsun işte. Biliyorsun ki o başkasının ve sana gelmeyecek. Ama gelir gibi hissediyosun . Çünkü sen aşıksin. Dünyanın merkezinde aşk var. Bazıları kabul etmesede her şey aşktir. Karşı cinse duyulan aşk degil bu sadece. Allah'a aşk, doğaya aşk, anneye aşk. Bu çoğaltilabilir. Biz bir aşk sonucu dünyaya geldik. Annemiz ve babamiz aşıkti. Ve su an sende kendi çocuklarinin babası veya annesi olması istediğin kişiyi istiyorsun. Ama o başkasıyla olacak bebeklerinin hayalini kuruyor. Bu haksızlık değil mi ?
Alışıyorsun yokluğuna git gide. Hala deli gibi seviyorsun hatta daha çoğalıyo hakim olamıyorsun. Ama alışıyosun olmamasına. Olsa güzel olurdu ama yok. Yastığına sarılıp onun olduğunu hayal ediyosun belki. Belki yıldızlara bakıyosun yanında onun olmasını istiyosun yanına bakiyosun kimse yok. Aslında o hep senle. O sana çok yakın.Hissediyorsun hala yanında. Ama sen onun yanında degilsin sadece. Tek fark bu. Hayallerinde yaşatıyorsun onu. Onu düşünurken kendini unutuyosun. Onu da unut.
