ခ်စ္လွစြာေသာ အမတ္မင္း.. (အပိုင္း-၄)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ငါမင္းကို ဧကရီရွာေပးဖို႔ ျပန္လာတာ
@@@@@@@@@@@@@@@@
ဘယ္ဘက္ကေန ေရြ႕လ်ားလာျပီး ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ကို ပိုျပီး အားျပဳထား၏။ ညင္သာေသာ လႈပ္ရွားမႈအရ သိုင္းပညာအဆင့္က ျမင့္မားမွန္း သိသာသည္။ ျပီးေတာ့ သူတစ္ပါး အိမ္ကို ဝင္လာျပီး ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း မရွိသည့္အျပင္ အိမ္ေတာ္၏ အေနအထားကို အကၽြမ္းဝင္ေနျခင္းက က်င္းဝမ္ကို သိေသာသူ ျဖစ္ႏုိင္သည္။ မေၾကာက္တတ္ဘူး အိမ္ေတာ္ကို အကၽြမ္းဝင္ျပီး လူေတြ မသိေအာင္ လာတယ္ ဆုိျခင္းအရ ထိုသူက လူအမ်ား လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျဖစ္ေစႏုိင္ေသာ သူ ျဖစ္ႏုိင္ေသးသည္။ ေနာက္ဆံုးအခ်က္အရ က်င္းဝမ္ ေရစည္အတြင္းမွ ထရပ္လုိက္ျပီး အတြင္းအက်ႌစိုေနေသာ အေပၚမွ အေပၚရံုကို လွမ္းဆြဲကာ ရံုလိုက္သည္။
"စူးအာ မင္းငါ့ဆီကို သူခိုးလို လာဖို႔ လိုလို႔လား"
ေမးလုိက္ေတာ့လည္း ခပ္သဲ့သဲ့ ေလွာင္ေျပာင္ ရယ္လိုက္သံက အေမွာင္ထဲကေန တိုးတိုး သဲ့သဲ့ေလး ထြက္လာသည္။ က်င္းဝမ္ ေရစည္ထဲကေန ထြက္လိုက္ျပီး ေရစိုလက္စႏွင့္ပင္ ေရျဖင့္ပက္၍ ျငိမ္းလုိက္ေသာ မီးတိုင္ကို ျပန္ျပီး ထြန္းညွိလိုက္သည္။ အေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်င္းဝမ္အား စူးရဲစြာ ထြင္းေဖာက္လုမတတ္ ၾကည့္ေနေသာ လူရမ္းကားေလးကို ျမင္လုိက္ရ၏။ က်င္းဝမ္ တစ္ခ်က္မွ်သာ စိုက္ၾကည့္လိုက္ျပီး အၾကည့္ျပန္လြဲလုိက္သည္။
သို႔ေသာ္ အေျခအေန အားလံုးကို သံုးသပ္ျပီးသား ျဖစ္သြား၏။ ႏွာဝသို႔ တိုးဝင္လာေသာ မိန္းကေလးသံုး မ်က္ႏွာေခ်၏ ေမႊးရနံ႔အရ ဒီလူရမ္းကားေလးက မိဖုရားတစ္ပါးပါးရဲ႕ နန္းေဆာင္ကေန ေျပးလႊားလာခဲ့ဟန္ တူသည္။ အေပၚရံုကို ေသခ်ာ စည္းေႏွာင္ထားေပမယ့္ ေအာက္ခံ ဝတ္လဲေတာ္က လည္ပင္းသားေတြ မညီမညာျဖစ္ေနျခင္းအရေတာ့ အိပ္ရာေပၚကေန ခုန္ထလာတာ ျဖစ္ႏုိင္သည္။
"စူးအာ မင္းကို ေစာင့္ေနမယ့္သူ က်န္ေနခဲ့မယ္ ထင္တယ္ မင္း ျမန္ျမန္ ျပန္သင့္တယ္"
က်င္းဝမ္ ေျပာလုိက္ေသာ စကားကို အေရးမပါေသာ ဟန္ပန္ျဖင့္ ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္းရွိ တစ္ခုတည္းေသာ သစ္သားပန္းကႏုတ္ေတြ ထြင္းထားသည့္ သလြန္ကဲ့သို႔ ခံုေပၚတြင္ ဝင္ထုိင္လုိက္ျပီး က်င္းဝမ္ကို အေသအခ်ာ စူးစိုက္လ်က္ ၾကည့္သည္။ က်င္းဝမ္ အဲ့ဒီအျပဳအမူတစ္ခုခ်င္းကို လိုက္ၾကည့္ေနမိျပီးမွ ျပံဳးလုိက္သည္။ ဒီကေလး ငယ္တုန္းက အတိုင္းပဲ က်င္းဝမ္ကို မ်က္ေျခမျပတ္ အကဲခတ္တတ္တုန္းပဲ။
