Part 1

6 0 0
                                    


Di na muling luluha Di na pipilitin pang ikaw ay aking ibigin Hanggang sa walang hanggan Di na makikinig ang isip ko'y lito Malaman mo sanang ikaw ang iniibig ko At kung hindi man para sa akin Ang inalay mong pag-ibig Ay di na rin aasa pa Na mulin...

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Di na muling luluha
Di na pipilitin pang ikaw ay aking ibigin
Hanggang sa walang hanggan

Di na makikinig ang isip ko'y lito
Malaman mo sanang ikaw ang iniibig ko

At kung hindi man para sa akin
Ang inalay mong pag-ibig
Ay di na rin aasa pa
Na muling mahahagkan

Dahan dahan mong bitawan
Puso kong di makalaban
Dahil minsan mong iniwan
Labis na nahihirapa--

Anakkkkkkkkk
Mabilis kong tinigil ang pagkanta at pinatay ang aking cellphone. Nagulat ako sa pagtawag ni Mommy sa akin. Mabilis akong lumabas sa aking kwarto ang bumaba para puntahan si Mommy baka kasi pagalitan ako.

"Why mom?" I asked. Nakita ko siyang nagluluto ng adobo,which is my favorite food.
"Baby, come here tikman mo itong luto ko." I sigh then walk to her to taste the food that she cook.
"Really mom?Tinigil ko yung ginagawa ko para lang dito?" I saw her frown.
Magsasalita na dapat siya pero inunahan ko na."Masarap mommy. Sorry, don't be sad na. May ginagawa kasi ako eh. Pero mommy masarap po yung luto niyo!"

"Hays, sige sorry talaga anak. Ayusin ko muna yung dinner natin tapos papatawag na lang kita okay?"
"Okay mom, Iloveyou." Umakyat na ako sa kwarto ko. Pinanood ko yung video ko habang kumakanta.  I badly want to post this pero pinagbabawalan ako ni Mommy and Daddy. I don't know why pero sinusunod ko na lang. Pero kasi what's bad about posting this video? Ah! basta. I will tell you about me nalang. Hi, I'm Keziah Kei Si. I'm turning eighteen this September 12 which is 1 week away from now. As all you know, si Mommy sa ngayon dito muna siya sa bahay kasi wala daw mag aasikaso sakin. Yah! Ganoon nila ako kamahal. Si Daddy? Nasa office pa. We own a company which is named after my brother. Hindi pa nga ako nakakapunta doon. Kasi bawal daw sabi nila. They are treating me like a child. Simula bata pa ako may teacher na pumupunta sa bahay namin. Hindi rin nila ako pinapayagang lumabas. Kaya hanggang ngayon hindi ko pa nakikita yung labas. Pero sa birthday ko yun yung iwiwish ko. Na mag aral sa isang university at pwedeng lumabas na sa bahay.

Tok,tok

KKKKKKKKKK

Huh? Si kuya ba yun? 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~NEXT CHAPTER~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~





Stab in frontWhere stories live. Discover now