My Baby| Jikook

"Ne? Tatil mi?"

  

   Yazım yanlışları varsa hepinizden özür dilerim. Keyifli okumalar...😁

   Jimin nefes nefese;

   "Baban... Baban seni bulacak!"

   Jungkook gülerek Jimin'in giymiş olduğu eşofmana baktı.

   "Eşofmanın güzlelmiş."

   Jimin sinirlenerek kaşlarını çatı ve hafif bağırmaya başladı.

   "Ben ne diyorum, sen ne diyorsun Jungkook! Kendini olaya ver!"

   Jungkook gülmeyi bırakıp, Jimin'in yüzüne baktı.

   "Tamam, burdayım. Seni dinliyorum."

   "Az önce buraya gelirken önümde bir araba durdu. Bana seni sordular. Ben de babanın adamları olduğunu düşünerek bilmiyorum dedim. Baban seni arıyor Jungkook!"

   Jungkook gözlerini açarak ellerini yanaklarında götürdü.

   "Ne! Olamaz!" dedi ve Jimin'in etrafında dönmeye başladı.

   "Babam beni bulmuş olamaz! Bu şaka olmalı!" dedi ve Jimin'in önünde durup, ona sarıldı.

   "Kurtar beni kahramanım."

   Jimin, Jungkook'un onunla dalga geçtiğini anlayabiliyordu. Onu sinirle iktirdiğinde, Jungkook eğlenerek gülüyordu.

   "Ben burada senin için endişelenirken senin yaptığın hareketlere bak!"

   Jungkook durdu. Bir süre kızgın Jimin'e baktı. O az önce onun için endişelendiğini mi söylemişti?

   "S-sen benim için endişeleniyor musun?" derken, sesinin titremesine engel olamadı. Jimin'in söylediği şey onu çok heyecanlandırmış, kalbini durdurmaya, nefesinin de kesilmesine yetmişti.

   Jimin sinirli halinden uzak kalıp, utanarak başını eğdi.

   "Evet."

   Jungkook yine bir süre bir şey demedi. Onun utangaç hallerini izledi. Dudağının bir kenarı yukarı kıvrılırken, kendi kendine mırıldandı.

   "Seni bu yüzden seviyorum, Jimin." dedi ve hiç düşünmeden hareket edip, Jimin'in belinden sarıldı. Jimin şaşırarak, hiçbir şey yapmadan öylece bekledi. Burnuna Jungkook'un güzel kokusu geldiğinde, kalbinin bu denli atmasına anlam veremedi.

   "Teşekür ederim, Jimin... Hep benimle olduğun için..."

   Jimin'in kalbi hızlandıkça nefes alışverişleri de hızlanıyordu. Kendinden habersiz kolları Jungkook'un boynuna giderken, neden bu kadar heycanlandığını anlayamıyordu. Hareketleri ve kelimeleri, Jimin'den habersiz hareket ediyorlardı. 

   "Ben her zaman senin yanındayım, Jungkook."

   Jungkook bu cümleyi duyar duymaz yüzünü Jimin'in boynuna gömdü ve ona daha da sıkı sarılırken, parfümünü içine çekti. Jimin'in anlam veremediği kalbi daha da hızlı atarken, Jimin'i rahatsız ediyordu. Sanki her an ölebilirmiş gibi hissetti. Jimin'e neler oluyordu öyle?

   Bir süre ikiside öyle kaldılar. Jungkook bu anın tadını çıkartıyordu çünkü Jimin'e bir daha bu kadar uzun süre sarılamayacaktı. Bu ona ilk ve son sarılışı olacaktı. Bu yüzden Jimin'i hiç bırakmayıp, boynunu öpmemek için kendini tuttu ve başını boynunda çekip, çenesini omzuna koydu.

   Jimin ise nedensizce ondan ayrılmak istemiyor, sonsuza dek böyle kalmak istiyordu. Onun sarılışı ve sıcaklığı Jimin'e iyi gelmişti.