Paano ko ba sisimulan ang storya ko? Sa kung paano ako niloko? Ginago? Tinalikuran. Binalikan. Iniwan. Sa ganon? Sa kung paano ako iniwan ng mga taong pinagkatiwalaan ko.
Alas sais na ng gabi pero nandito padin ako sa lugar kung saan ko huling nakita ang ngiti sa kanilang mga labi. Nandito padin ako nananatilig nakaupo sa lugar kung saan ako iniwan ng mga kaibigan kong magpahanggang ngayon ay kaibigan padin ang turing ko. Sa lugar kung saan kami lang ang nakakaalam. Sa lugar kung saan saksi ang pader at upuan sa aming mga kwentuhan. Sa lugar na tinatawag naming P out. PinkyPromise out. Nangako ka pero iniwan mo. Sana hindi kana lang nangako para sana hindi din napako.
Patuloy ko pading inaalala ang mga ala-alang sana'y naaalala nyo pa. Hindi lang naman ako yung nangiwan. Siya din naman pero bakit na sakin lahat ng sisi?
"If they can lose me in just one second; oh well I can forget them with just a blink of an eye"
Zera Phoia. Survivor of your promises.
AN: Yes I Do I believe haha joke kanta yan e. So ayon alam ko namang andami kong mali lalo na sa grammar sorryyyyy guysueee! Tamang support lang kayo sa feeling author 🤘
YOU ARE READING
Like a Bullet ( TO BE EDITED )
General Fictionpilit akong hinahatak ng nakaraan sa mga ala alang dapat ay matagal ng kinalimutan.
