altı

20.4K 2K 1.1K
                                    

"Yavrum," Tek omzuma attığım çantamı düzelterek diğer omzuma da geçirdim çantanın askısını.

"Oha Taha evden yeni çıktım neredeyse niye arıyorsun?" Dilara'nın hafif şaşkın sesi kulaklarıma dolarken kıkırdadım.

"Özledim seni ondan." Cebimden çıkardığım karışmış kulaklığı çözmeye çalışırken telefonu kafamı yana eğerek omzumla kulağım arasına sıkıştırmış, düşürmemeye çalışıyordum.

"Ya beni bi' sal amına koydurayım, anne babamdan fazla görüyorum seni."

"Aa deme öyle kırılıyorum." Sahte bir kırgınlık kattığım sesimle karşılık verdim ona.

"Ee anlat bakalım ne oldu da aradın?"

"Dur yavrum kulaklığımı takıyorum."

Sonunda kulaklığımı çözünce telefonuma taktım ve ellerimi cebime attım.

"Sen de kalayım bu gece?"

"Ne?"

"Evsiz kaldım."

"Evden mi attılar lan?"

"Yok ben kaçtım. Hayalet gibi davranıyorlardı."

"Konuşsaydınız?"

Göremeyeceğini bilsem de gözlerimi devirdim. "Konuştum zaten. Yüzüme bile bakmadılar. Onlarla mı uğraşacağım?"

Güldü. "Tam senlik aslında. Seversin sen insanlarla uğraşmayı."

"Yavrum severim de, zihniyetsizlerle uğraşmak hiç zevkli olmuyor be."

Hafifçe güldükten sonra kısa bir sessizliğe büründü.

"Ya kanka biliyorsun normalde gel derim ama..." Lafı ağzının içinde geveleyince sesli bir nefes verdim.

"Tamam Dilara'm anladım ben."

"Ya aşkım annem babam biliyorsun hayatta izin vermez. Kız olsan neyse de. Trip atma bana." Sesi üzgün üzgün gelince güldüm.

"Trip atmıyorum lan, bir umut aradım işte yoksa biliyorum ben de."

"Ee, ne yapacaksın şimdi?"

"Bulurum ben bir yolunu. Hadi kapattım."

Bir şey demesine izin vermeden aramayı sonlandırdım ve etrafa kısa bir bakış attım. Ne ara bu kadar yürümüştüm amına koyayım?

Önce cebimden bir sigara çıkarıp yakarken daha sonra telefonumdan instagrama, kendi hesabıma geçtim. Aklıma gelen şeyle kamerayı açarak hikayeme bir fotoğraf ekledim.

Paylaşımı yaptıktan sonra bir şarkı açarak amaçsızça sokaklarda yürümeye devam ediyordum ki telefonum bildirim sesiyle titredi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Paylaşımı yaptıktan sonra bir şarkı açarak amaçsızça sokaklarda yürümeye devam ediyordum ki telefonum bildirim sesiyle titredi.

ilaydaakarr: bana gel istersen;))

taha.ilgin: teşekkürler yavrum gelmesem daha iyi olur

Elbette ki o kaşarların evine gidemezdim, tecavüze falan uğrayabilirdim yani. Bir kıza yersiz hakaret ediyor gibi görünüyor olabilirdim ama, onu tanımıyordunuz.

Tekrar gelen bildirimle telefon titredi. Yine okulun kaşarlarından olduğunu görünce aynı şekilde geri çevirdim onu.

İlerideki kaldırıma oturup bir sigara daha yaktım. Yaklaşık bir yarım saat orada oturduktan sonra ümidimi kesme yolunda gidiyordum. Bir parka gidip orada kalabilirdim.

"Hadi bu geceyi atlattın sonra ne yapacaksın?" diyen Dilara'nın sesini duyar gibi oldum. Şaşkınlıkla ıssız sokakta gözlerimi gezdirdikten sonra derin bir nefes verdim. Kız beynimin içine kadar girmişti lan.

Ancak haklıydı Dilara'nın hayaleti. Fakat planım ailemin pişman olup beni eve çağırmasından yanaydı. Onları tanıyordum. Bence bana kıyamazlardı.

"Eşcinsel olduğunu öğrendiklerinde de böyle diyordun?"

Dilara tekrar konuşunca ona göz devirdim fakat haklıydı. Ama yine de şimdi daha umutluydum. Ne de olsa eşcinsel olduğumu öğrenmeleri  olabilecek en kötü şekilde olmuştu.

Gece kulübünde tanıştığım ve birkaç kez de kez birlikte olduğum bir çocuk vardı. Üniversiteliydi ve acayip seksiydi. İlkimi ona vermiştim, yaklaşık üç ay kadar beraber olduk. Sevgili değil de daha çok fuckbuddy gibi bir şeydik sanırım. Ben bu durumdan sıkılınca ondan ayrılmaya karar vermiştim, o zamana kadar benden gerçekten hoşlandığını düşünmemiştim bile. İçip evimin önüne gelip bağırmıştı. Evet, tahmin ettiğiniz gibi.

'Taha ne olur bırakma beni o güzel götü bir daha kimde bulurum ha?!'

'Taha sevgilim ne istersen yaparız istersen sen üstte ol anasını satayım bırakma beni!'

'Taha o inlemelerin hala kulaklarımda!'

Ve bunun gibi çoğalıp giden bir rezillik...

Ailemle şoku atlattıktan sonra babamın beni tanınmayacak hale getirene kadar dövmesi, bağırış çağırış ve kapanış; taşınma.

Onlarla elbette ki konuştum, hatta o şerefsiz Volkan'ı aratıp hepsinin yalan olduğunu çok içtiğini falan bile söylettim ancak onlar benim itin kopuğun altına giren ibne olarak düşünmeyi bırakmamışlardı.

Ama hala umutluyum onlardan. Kabul edecekler beni. Onlar on sekiz senelik anne babamdı amına koyayım affetmezlerse orospu çocuklarıydı.

Özür dilerim babaanne ve anaanne, ağzımdan kaçtı.

Aklıma Volkan'ın sarhoş peltekliğiyle mahallede bas bas bağırması tekrar gelince sessiz sokakta kahkaham yankılandı. Belki de ona gitmeliydim?

Kahkahamı telefonumun bildirim sesi kesti.

savasdikenli: Ben 11-E den Savaş. Sana da uygunsa kalabilirsin bende?

itiraf | bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin