Zawgyi
"ရ!!! ပတ္ခ်န္းေယာလ္!"
"ရီဖန္?? ေဟ်ာင့္ သူငယ္ခ်င္း!!!"
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေလဆိပ္တြင္
ဘယ္သူမွဂ႐ုမစုိက္အား အက်ယ္ေအာ္ေခၚ
ကာေျပးဖက္လုိက္သည္....
အႏွစ္ ၂၁ႏွစ္ေက်ာ္ခြဲခြာမူ.....
"ရီဖန္ ငါမင္းကုိဒီလုိျပန္ေတြ႔ရတာ
အရမ္းဝမ္းသာတယ္ကြာ..."
"ငါလည္းထပ္တူပါပဲ..."
မ်က္ရည္မ်ားပင္ဝဲတက္လာ၏ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ ဆုိးတူ ဆုိးဖက္ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္ ေျပာမနာဆုိမနာ.......
အၾကာႀကီးဖက္ထားရာမွ ခြာလုိက္ၾကၿပီး..
"ခ်န္းေယာလ္ မင္း ခုထိလူျပဳိ ျကီးပဲလား??"
"လဒ!! ဘာလူျပဳိ ႀကီးလဲ?? လူပ်ဴ ိေလးကြ!!
ေနာ္ "
"ေဟ်ာင့္ ၃၈ႏွစ္က လူပ်ဴ ိႀကီးေတာ့လုပ္ပါကြာ"
"အဟက္ ငါကုိတစ္ခ်က္႐ႈိးစမ္းပါ
ခုထိလူငယ္ေတြထက္ အမ်ားႀကီးလန္းတယ္"
ဟုတ္ေတာ့လည္းဟုတ္သည္ ပတ္ခ်န္းေယာလ္
ကႏုဖက္ေနတာပဲ အရမ္းႀကီးေခတ္ေ႐ွ႕ေျပး
မဟုတ္ေပမဲ့လည္း တအားႀကီးလူႀကီးမဆန္ပါ
"ေအးပါကြာ "
"ေအာ္ ဒါနဲ႔ ဂြၽန္ေျမာင္ေရာ ေနေကာင္းလား??"
"ေကာင္းတယ္ ေဒါင္ေဒါင္ကုိေျပးလုိ႔....
ၿပီးေတာ့ ငါတုိ႔ကေလးယူထားၾကတယ္ေလ"
ခ်န္းေယာလ္မ်က္လုံးေလးျပဴ းလ်က္
သူတုိ႔အထက္တန္းစာေမးပြဲၿပီးမွာ ခုိးေျပး
ၾကတဲ့ရီဖန္နဲ႔ဂြၽန္ေျမာင္
သူတုိ႔လက္ထက္ပြဲႁပီး ေအာင္စာရင္းလည္း
ထြက္ေရာ ခ်န္းေယာလ္က ႏုိင္ငံျခားမွာ
ေက်ာင္းတက္ဖုိ့္ျဖစ္လာခဲ့တာ...
အသက္ ၁၈ကတည္းက ကြဲသြားတာ ခု၃၈
ႏွစ္မွျပန္ေတြ႔ၾကတယ္ရယ္...
ၾကားထဲ ဖုန္းနဲ႔ေလာက္သာ ဆက္သြယ္
ျဖစ္ခဲ့သည္....
ရီဖန္ ဂြၽန္ေျမာင္ကုိလုိက္တုန္းက.ခ်န္းေယာလ္
ကပဲအစစရာရာကူညီေပးခဲ့သည္
YOU ARE READING
U CHAN ~
RomancePARK CHANYEOL OH SEHUN [CHANHUN] × [YEOLHET] #ChanHun_DreamLand Written by @borntoloveosh_
