Mission: Act Like a Probinsyana

Kabanata 40. First Two

Natasha's POV

Nagising ako sa ingay ng dalawa kong kapatid. Muntik ko ng makalimutan na nasa Manila nga pala ako. And I aso almost forgot the feeling of being annoyed because of these two.

"Ate! Thanks for this! I love it so much!" tuwang tuwang sabi ni Natalie at yumakap sakin habang hawak ang sling bag na gawa sa banig. Actually, Oyang chose that for Natalie. Pero ang alam nya ay ibibigay ko yun sa anak ng 'amo' ng 'mama' ko. Sometimes, or rather everytime, I wonder 'till when do I have to keep lying like this.

"Dagdag sa collection ko 'to. Thanks panget!" tignan mo 'tong Nico na 'to. Sya na nga binigyan ng pasalubong, sya pa may ganag mang asar.

Si Nico nga pala ay may collection ng kung ano anong klase ng transportations. Cars, buses, planes, trains. And I bought him a tricycle and a jeep figurine.

"Ate by the way, how's your mission?" tanong sakin ni Natalie which wiped the smile off my face.

Ginulo ko ang buhok nya, "It's confidential." I said and smiled.

"Bawal ba talaga, kahit pamilya tayo?" pabulong nyang sabi. Tumawa na lang ako.

"What are you on about? Do you wanna die? It's for professional secret agents, not for a professional student ambassadress. Mind your own business." Sabat ni Nico kay Natalie. I giggled and looked at them arguing. How I missed this..

...

"OHMYGOD Christmas eve na tomorrow night!"

Napatigil ako sa pagkain nung marinig ang sinabi ni Natalie.

Holy cow! Wala pa akong nabibiling mga regalo..

"Buti na lang nakauwi ka talaga ate panget."

Ngumiti ako kay Nico nung makarecover na ako. Yeah I suppose there's still something to be happy about that I'm spending Christmas here. Kahit na badtrip akong kasama ko si dad, okay na rin at least I'm with my siblings.

Pagkatapos naming kumain, nanood kami ng movie. Si dad ay pumasok na sa opisina at di na sumabay samin sa pagkain ng tanghalian.

...

Nagising ako sa tapik sa mukha ko.

"Ate. Someone's calling you."

kinusot-kusot ko ang mata ko at kinuha yung phone ko na inaabot sakin ni Natalie.

"Oyang heart."

Basa nya dun sa ID caller.

Sinamaan ko sya ng tingin because she's looking at me na may halong panloloko.

"Hmm." sagot ko sa tawag. at nag sign na wag magiingay sa dalawa kong kapatid dahil di sila pwedeng marinig ni Oyang.

["Love."]

Biglang nagising ang buong diwa ko nang tuluyan. My heart also started palpitating. Bago pa tuluyang mamula ang mukha ko ay bumangon na ako sa pagkakahiga sa sofa at umakyat papunta sa kwarto ko, nakatulog pala ako habang nanonood ng movie.

"Hey" bati ko nung nasa hagdan na ako.

["Natutulog ka?"]

"Kanina lang."

["Nagising ba kita?"]

"No it's okay." pumasok ako sa kwarto ko at sinara ang pinto.

["Sorry love."]

"Don't be. Kamusta naman jan? Sila Ante kamusta naman?"

["Miss ka na daw pala nila."]

tumawa ako, "sabihin mo miss ko na din sila."