de 79ste hongerspelen: fighting back

deel 16

goodday, my friends.

Ook dit hoofdstuk is nog niet met de rollen van sommige van jullie. ALLE ROLLEN ZIJN NU VERGEVEN. Ik weet ook dat heel lang geduurd heeft met een nieuw hoofdstuk,sorry.

ik heb een beetje gemixte gevoelens over het ding dat ik nu ga aankondigen. Dit is mijn laatste fanfictie die ik ooit zal schrijven. Natuurlijk blijf ik wel schrijven op wattpad, en maak ik dit wel af. De reden hiervan is omdat ik wat proffesioneler wil worden.  Bedankt dat je dit hebt afgelezen,

liefs,

Kyra.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Banjerend door de dikke laag sneeuw zetten we onze tocht voort naar de hoorn des overvloeds. Langzaam word het donker in de arena, en dus ook veel kouder. Behalve het wapperen van de bladeren in de bomen, een enkele uil en het zachte chagerijnige gemompel van Bryan, is het stil. Door de schemering heeft het Bos een griezelige gloed over zich.

'zullen we ergens gaan overnachten?' stelt Glamour voor.

'Wacht?' stel ik voor.

Jake knikt. 'Maar ga jij maar slapen. De jongens en ik houden wel de wacht.'

Ik knik, glimlach, pak mezelf in, in de dikke slaapzak, en val glimlachend in slaap.

'amber' fluistert Jake paniekerig terwijl hij me door elkaar schudt, waardoor ik wakker schrik. 'Ze zijn in de buurt. Allemaal.' Hij heeft het over de capitolers. Ik klim snel uit mijn slaapzak, rol hem op en doe hem in mijn tas. We verstoppen ons in de grote kuil die we door de één meter dikke sneeuw hadden gegraven, zodat de slaapzakken op de grond zouden liggen, en niet door de sneeuw zouden inzakken. 

'Zij zijn met zoveel. Het enige wat we kunnen doen is rennen.' Zeg ik. Iedereen knikt. We draaien ons om en rennen zo hard als we kunnen.

'daar zijn ze!' roept er één.

Ik kijk snel om, en dan weer terug. ' ze hebben snowboards.' meld ik boos. We rennen verder, maar ze lijken dichterbij te komen.

We komen aan bij een beekje. 'ren stroomopwaards!' roep ik. 'Zo kunnen ze ons niet volgen met die snowboards.'

We rennen het beekje op, waardoor de capitolers een stuk achter zijn geraakt. Maar ik weet dat ze er nog zijn. Bovenaan het beekje is een klein watervalletje. Ik gok zo'n drie meter hoog. 'klimmen.' zegt Jake.

Zonder te twijfelen klimmen we omhoog.

Bovenaan rennen we nog even door en gaan dan zitten.

Dan horen we een geluid. Geschrokken draaien we om. James, en drie meisjes in zwarte pakken. Ook rebellen.

'Ze zijn dood. Alle rebellen.' zegt het meisje met het korte bruine haar.

'De capitolers hebben een vuur aangestoken.' zegt het meisje met het lange blonde haar.

'We hebben jullie de hele tijd gezocht.' Zegt het meisje met het lange bruine haar.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Suprise!

Toch wel de nieuwe rollen.

Yay.

Alleen nog geen namen.

Ik hoop dat jullie het leuk vonden.

see ya next time!!