şerefsizlerin şerefine

34 11 42
                                    

Bu gece efkarin dibini gördüm yine.
Yaşamanın verdiği ağırlığı taşıyamaz oldu  artık yüreğim,
Kalemim kan kustu yine .
Bu dünyanın , yedi ceddine sövüyorum  artık.
Ben bu kaderin tam orta yerine bir mermi sıkarım artık.

kadehimi elime alip,
Kalbi hain ,ruhu kahpe olan
Şerefsizlerin şerefine içiyorum..

Namusu bir kadının bacak arasında sanan ,
Beyni fahişe olmuş adamların serefine içiyorum ..

Yalandan nefret ediyorum deyip,
Günde beş vakit yalanla sevişen ,
Masum kadınların şerefine içiyorum..

Cepleri zengin ,
Yürekleri fakirlikten can çekişen,
Dünyaya hükmedip ,
Kokuşmuş beyinleriyle kendi hırslarına yenik düşen ,
Karakter yoksunlarının şerefine içiyorum...

Oyun oynamaya bile vakit
bulamadan ölen Çocukların  olduğu
Bir dünya da çıkıp insanlıktan kardeşlikten maval okuyan kansizlarin şerefine içiyorum.

Her gün bir kadının öldürüldüğü
Her gün bir masumun tecavüze uğradığı bi ülkede ,
katil zanlısına hak veren hakiminde ,
onun verdiği  adaletinde ,diyerek
Çarkına tükürüp böyle hayatında şerefine içiyorum...

Artık aşklar bile sahte olduysa,
İnsanın beyni  başkasıyla,
bedeni başkasıyla sevişiyorsa,
Yediğim bunca darbeye rağmen ,
Bunca serefsizlige rağmen ,
Yıkılası bu dünyada ,
Bu insanlarla ,
Bu beden hala nefes aliyorsa ,
Hala aynı havayı soluyorsa ,
Yaziklar olsun Bana da deyip
Kendime lanetler  okuyup,
Kendi şerefime iciyorum son kadehi...

Ölüm senfonisi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin