Light It Up (On The Run) | tłumaczenie PL

Rozdział 1: Początek

Kochani,

Nie było mnie tutaj jakiś czas, ale nadszedł moment, kiedy ponownie mogę się z wami przywitać. Bardzo się z tego powodu cieszę i tym samym zapraszam na moje kolejne, ósme (!) tłumaczenie. Szczerze mówiąc nie spodziewałam się, że ponownie do tego wrócę. Niemniej jednak jestem i tym razem mam dla was kolejne ff od Ronnie pod tytułem "Light It Up On The Run". Poniżej zamieszczam wam opis.

Louis Tomlinson jest jednym z najbardziej poszukiwanych przestępców w Wielkiej Brytanii, a Harry Styles jest studentem prawa, który zawsze robił to, co kazał mu ojciec, wliczając w to rozmowę o pracę w Centralnym Banku Wielkiej Brytanii. Tym, czego Harry nie wie, jest to, że lęk przed postawieniem się ojcu sprawi, że zostanie zakładnikiem podczas dziesięciodniowego, najgłośniejszego napadu na bank w historii Zjednoczonego Królestwa.

Inspiracją dla powstania tego opowiadania był serial "La Casa de Papel". Oczywiście nie jest to identyczna historia, ale pomysł bazuje właśnie na tym tytule. Osobiście, jeśli jeszcze nie widzieliście serialu, to mega wam go polecam. Jeśli jednak o nim nie słyszeliście, polecam obejrzenie trailera wykonanego przez samą autorkę, chociaż trochę pomoże wam w obeznaniu się z historią.

Jeszcze z takich rzeczy organizacyjnych. W dalszej części rozdziału używane są pseudonimy inspirowane pierwiastkami chemicznymi. Zostawiłam je w języku angielskim, więc dajcie znać czy dokonałam dobrego wyboru, czy jednak powinnam je przetłumaczyć.

A teraz, życzę wam miłego czytania !! :)

-

Louis Tomlinson zrobił swój pierwszy tatuaż, kiedy miał piętnaście lat. Był to mały ptak na klatce piersiowej symbolizujący potrzebę wolności i tęsknotę za czymś więcej. Kiedy jego ojciec go zobaczył, dwie godziny później, gdy przebierał się w piżamę, krzyczał na niego przez pięć dni oraz uziemił Louisa na miesiąc.

Jego drugi tatuaż pojawił się sześć miesięcy później: kompas, symbolizujący fakt, że pójdzie tam, dokąd zaprowadzi go życie. Jego ojciec kolejny raz oszalał i uderzył go w twarz, głośno przy tym krzycząc.

Kiedy zrobił trzeci tatuaż, osiem miesięcy po pierwszym i dwa dni przed swoimi szesnastymi urodzinami, jego ojciec pobił go do nieprzytomności. Nie dlatego, że zawsze był komunistycznym typem, ale przez to, że Louis był jedynym z pięciorga dzieci, które nie robiło tego, co mu kazano.

Po pobiciu uciekł z domu i udało mu się wytrzymać dwa dni, aż w końcu był zbyt głodny i zmęczony spaniem pod mostami.

Nawet teraz pamięta dzień, kiedy wrócił do domu, jakby to wydarzyło się wczoraj, nie pięć lat temu.

Pamięta wciśnięcie dzwonka do drzwi i czekanie przez pięć minut, aż ktoś się pojawi. Pamięta, jak próbował wejść przez frontowe drzwi, uświadamiając sobie, że przez cały czas były otwarte. Pamięta, jak znalazł całą swoją rodzinę we krwi na podłodze w salonie. Zostali zabici nożem; cała siódemka, ich ciała leżały równo obok siebie, tuż obok kanapy.

Pierwszą rzeczą, jaką zrobił, było zwymiotowanie na swoje tenisówki. Kolejną był płacz, wrzask i krzyk, wszystko w tym samym czasie.

Jego najstarsza siostra wydała z siebie krzyknięcie, a Louis upadł na kolana, brudząc całe spodnie krwią, kiedy potrząsnął jej ramionami. Chwycił duży nóż, który leżał obok jej głowy i spojrzał na niego, w dalszym ciągu nie pojmując tego, co się stało.

- Lottie. Kurwa, Lottie, co się stało? Kto to zrobił? – wykrztusił i zamarł, kiedy usłyszał syreny policyjne.

- Uciekaj – zdołała wykrztusić Lottie.