Dwa serca, jedno bicie - Ruggarol

Rozdział 61

-Myślałem, że wiem, ale jakoś nie chcesz ze mną zamieszkać. Zawsze myślisz o innych, a nie o sobie. I jesteś pewna, że nie chcesz ze mną teraz zamieszkać ? - zapytałem ponownie, wyrywając moją dłoń z uścisku i czekając na jej odpowiedź.  

-Już ci mówiłam, że nie oto mi chodzi. - powiedziałam zrezygnowana.

-To o co chodzi, bo ja już nic nie rozumiem. - odpowiedziałem, unosząc trochę w górę moją głowę, spoglądając na nią.

-Chcę z tobą zamieszkać i to nawet bardzo, ale nie chciałam tak od razu. - zaznaczyłam. -Uważam, że powinniśmy jakoś przygotować na to Mike'a. To twój najlepszy przyjaciel i mój kuzyn, więc powinniśmy być ze sobą szczerzy. - dodałam, chcąc pozostać w zgodzie ze sobą.

-Wiem, że jest dla ciebie naprawdę ważny. Tak samo jak dla mnie. - powiedziałem. -Dlatego jeśli chcesz poczekać to dam ci czas. - dopowiedziałem z uśmiechem.

-Dziękuję. - posłałam mu buziaka w powietrzu. -Choć uważam, że to nie ja powinnam z nim porozmawiać. - oznajmiłam, spoglądając wprost na chłopaka.

-Że niby ja mam z nim porozmawiać na ten temat ? - powiedziałem nie dowierzając.

-Kochany no przecież nie ja. - zaśmiałam się. -Wam na pewno będzie łatwiej się porozumieć jak spotkacie się wieczorkiem na jakimś meczu albo coś. - zaznaczyłam.

-W sumie i tak już od dawna planowaliśmy jakieś spotkanie, ale zawsze coś któremuś z nas wypadało i musieliśmy odwołać. - powiedziałem zamyślony.

-No widzisz. - klasnęłam w dłonie. -To teraz będziesz miał idealną motywację żeby się z nim spotkać i porozmawiać. Albo chociaż przygotować grunt pod tą rozmowę. - powiedziałam z uśmiechem.

-Może i masz rację. Nie mogę się go bać przez to, że jest kuzynem dziewczyny, na której mi zależy. Co z tego, że może mu się to nie spodobać i może mnie uszkodzić. - mówiłem, robiąc przerażone miny na każdym kroku.

-Nic ci nie zrobi. Jestem tego pewna. Choć zostaniecie wtedy sami w domu, więc będziesz musiał potrenować. - śmiałam się dalej.

-Ej, takich małych mięśni nie mam. I sama już się o tym przekonałaś. - oburzyłem się. -Czekaj, ale to gdzie ty będziesz skoro nie będziecie cię w domu. Hmmm ? - zapytałem zaskoczony.

-Wiszę Valentinie wyjście do klubu, bo odwołałam nasze ostatnie spotkanie, więc prawie będę mogła wam zwolnić dom i się wtedy z nią spotkam. - odpowiedziałam z powagą.

-Do klubu ? - zapytałem, robiąc wielkie oczy.

-No tak do klubu. - zaśmiałam się po raz kolejny. -Wiesz to tam, gdzie ludzie tańczą, piją drinki, rozmawiają, śpiewają i tym podobne.

-Wiem, co to klub, ale że niby mam cię tam samą puścić ? - spytałem z  moim podejrzliwym wzrokiem.

-Przecież ty będziesz wtedy z moim kuzynem to będę tylko z Valu. - oznajmiłam.

-Mam nadzieję, że będziesz się tam grzecznie bawić. - zaznaczyłem ostatnie dwa słowa.

-A co ? Nie mów mi, że będziesz zazdrosny. 

-I to jak cholera, więc nie próbuj testować mojej cierpliwości. 

-Spokojnie. Moje serce należy do ciebie i wiem, że o tym wiesz. Dlatego nie masz powodów do zazdrości. Oddaję się tylko tobie. - powiedziałam przez śmiech.

-No ja myślę. Od teraz jesteś tylko moja i niczyja więcej. A jeśli ktoś się tylko do ciebie spróbuje zbliżyć to od razu mnie popamięta. - powiedziałem z powagą w głosie.

-To jakbym się z kimś tam pocałowała to on byłby już martwy ? - zapytałam.

-Na miejscu, bo tylko ja mogę całować twoje usta. - powiedziałem. -Może chodźmy już lepiej do hotelu. - dopowiedziałem.

-A po co ? - zapytałam, śmiejąc się w niebo głosy.

Zapraszam do komentowania moje skarby ❤

Liczę na was ❤

Nie wierzę, że tak szybko wbiliście 100 komentarzy dlatego teraz też wiele oczekuję, bo to jest specjalny maraton i wiem, że wam się spodoba, a w następnym rozdziale się zadzieje. Lov ❤❤❤