《43》S I Ç T I K ? ¿

2.4K 253 64
                                    

Ahenk'ten,
Sınırı geçememesine rağmen oy veren tüm okuyuculara ithafen...
°°°

Duruşmadaydım...

Açıkçası sıkıcıydı.

Şimdi velayetim konuşuluyor.

Ne annemin, ne de babamın beni isteyeceğini düşünmesem de boş boş oturuyordum.

"Hakimin kararı ile Ahenk Karaca'nın velayeti, Cansu Karaca'ya verilmiştir."

Harika...

°°°

"Nasıl geçti mayonezim?"
"İyi, boşandılar. Artık istediklerini yaparlar artık. Uuu bekarlık partisi, arkadaşlarla gezmeler. Çok eğlenirler umarım."
"Onu sormadım, sen nasılsın?"
"Iyiyim ben. Bazılarının hiçbir şey olmamış gibi devam etmesi lazım. O da ben oluyorum. Hayat felsefemi uygulayacağım. Umursamamak ve uyumak."

Uyumak deyince Erva bana bakmıştı.

"Nevar?"
"Eftalya'yı odadan atmak istiyorum. Dün yatakta tepindi ve uyutmadı hiçbirimizi."
"Aynen lan. Aklıma geldi. Hazır geldi döveyim bari."

Zümrüt Eftalya'ya atlarken Eftalya'nın attığı çığlık ile kapıya doğru ilerledim.

Bediz kulağını tıkayarak yanıma gelince kapıyı araladım.

Dışarı çıkınca yanımıza Erva da ilişti.

"Benden kurtulamazsınız."
"Depresyona gitmediğin sürece sorun yok. "

Erva Bediz'in söylediği şeyi kavrayınca suratını düşürdü.

"Depresyon demişken, ben neden deoresyona girmiyorum ki?"
"Al işte!"
"Off."

Erva kollarını birbirine ahtapot gibi bağlayınca Bediz ile birbirimize 'biz neden depresyona girmiyoruz¿' bakışı attık.

Kollarımızı bağlayıp suratımızı asarak koridorda ilerlerken durup biçlere döndüm.

"Siz de benim düşündüğümü mü düşünüyorsunuz?"
"Markete  gidip ramen mi alalım?"
"Hayır, bence sahaya gidip veletlerden topu alalım diyecek. "
"Aynen! Diyorum ki, kıps kıps. Şık şık. Fırt fırt. Hani,"
"Kanka iyi misin?"
"Ahenk azdı. Mart ayında da değiliz ki?"
"Of, bodrum katına gidelim. "

Sanki Trump'a savaş açalım da dolar düşsün demişim gibi tepki verdiler.

"Erva, kafanı duvara sürtme. Bediz panodaki iğneleri rahar bırak. Sadece oraya gidip neler olduğunu görelim."
"Hayatta olmaz."
"Asla."

°°°

"Allah kahretsin."
"Ahenk, ölürsek seni gebertirim."
"Aynen."

Etrafa bakarak gözlerimi kıstım.

Gerizekasızlar, ışık olarak mum kullanıyorlar, ortamın oksijenini azaltıyorlardı.

Bulduğum çekmecenin ağzını açtım.

Elimdeki dosyayı kızların keyif yaptığı masaya koydum.

"Ne bu?"
"Peki bok da çıkabilir mi?"

Bediz'e aynen bakışı yolladıktan sonta bakışlarımı kırmızı dosyaya çevirdim.

İçini açtığımda,

Kahretsin.

Neden benim derste uyurkenki fotoğrafım var?

Veya Bediz'in futbol oynarken,

Yatılı OkulHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin