Aşk Senle Kokuyor (TAMAMLANDI)

8= oyun bitti

Tahirin yanında kendimi hep güvende hissediyodum. Onun yanındayken huzurluydum. Bana çok sıkı sarılmıştı.

" nefes sakın barışla sevgili olma.. ondan ayrıl. Canımı yakma." Diye konuşuyodu sessiz sessiz.

" hayır tahir. Seni ve mercanı umutmam lazım." Dedim. Gözlerim yavaş yavaş kapanırken.

" mercanı sevmiyorum." Dedi ama artık çok geçti..

" ama sevgili oldunuz tahir. Artık çok geç.." dedim ve tahirin kucağında kendimi uykuya bıraktım.

( tahir'in ağzından )

Kolarımda uyuya kaldı. Ona o kadar sıkı sarılıyodum ki bi daha benden gidemesin diye.

Ona bu kadar çok aşıkken ne yaptım ben. Neden ikimizin canınıda yaktım. Bi yol bulmam lazım onun gitmesine izin veremem.. buna dayanamam.. o benim nefesim. Başka kimsenin olamaz. Sadece benim.

( Nefes'in ağzından )

Sabah olmuştu. Uyandığımda tahir yanımdaydı ve ben onun kollarındaydım. O uyanmadan sessiz sessiz onu izledim. O kadar güzel uyuyodu ki saatlerce izleyebilirdim.

Ben ona bakarken o uyandı. Benim kendisini izlediğimi anladı.

" çok mu yakışıklıyım?" Diye sordu uyanır uyanmaz.

" off tahir yapma şöyle. Kapıyı nasıl açıcaz onu söyle." Dedim. Kimse uyanmadan kapıyı açmamız lazımdı.

" kapıyı açmayı denedin mi?" Diye sordu yüzüme güler bi yüzle bakarak.

" hayır." Dedim. Zaten kapı kilitliydi nasıl açabilirdim ki..

" kapı kilitli değil ki nefes." Dedi. Nasıl ya bütün gece açık mıydı?

" nasıl ya?" Diyebildim şaşkın şaşkın tahire bakarak.

" gitme diye yalan söyledim." Dedi. Çok masumdu.

" üzgünüm tahir. Gece gidemedim ama bu gitmeyeceğim anlamına gelmiyo. Hoşçakal.." dedim. Valizlerimi aldım ve dışarıya çıktım.

Peşimden gelmişti... arabama doğru ilerlerken arabamın orda olmadığının farkına vardım.

" nerde bu ya..." diye isyan ederken. Tahir daha da çok yaklaştı bana. Artık dibimdeydi.

" anahtarlar en son yangazlardaydı. Onlardan ben aldım. Şimdi gidebilicek misin nefes." Dedi. Gerçekten de gitmemi istemiyodu.

" arabamı da aldın.. harika. Ama taksi var tahir." Dedim ve telefonumu çıkarıp taksi durağını ariycaktım ki telefonum yoktu..

" telefon da bende." Dedi sırıtarak.

" offf hadi ama ya şakanın sırası değil ver şunları." Dedim. Tahire doğru yürürken yangazlar yanımıza geldi.

" nefes yenge seni bırakmayız." Dedi fatih.

Yenge mi? Ne ara yenge olmuştum ben...

" sizde mi ya." Diye isyan ederken tahir beni kucağına alıp arabasına bindirdi. Yangazlarda valizlerimi içeriye koydular.

Biz yolda giderken arabadan inmeye çalışıyodum.. ama sadece çalışıyodum çünkü kilitlemişti gıcık.

" nereye gidiyoruz?" Diye sordum. Artık inmeye çalışmıyodum.

" gerçekleri açığa çıkarmaya." Dedi yüzüme bakmadan.

Nasıl ya.. ne gerçekleri? Neyin gerçekleri? Nereye gidiyoduk? Orda kim vardı?

Offf kafamda deli sorularla beraber yolu izlemeye başladım.. 20 dakika sonra ormanlık alanın içinde ki yayla evi gibi bi yerde durduk ve arabadan indik.

Tahir beni kolumdan tutup içeriye götürdü.

" neden geldik buraya?" Diye sorunca birkaç saniye yüzüme baktı ve sonra koltuğa oturdu.

" birazdan anlatıcam. Birilerini bekliyoruz." Dedi..

Yaa kimi bekliyoduk? Ne olucak? Tahir neler planlıyo?

Aklıma yine garip garip sorular gelmiştir. Daha fazla üstelemedim ve bende tahirin yanına oturdum. Sadece tek bi soru sorucaktım.

" ne gerçeklerindem bahsettin?" Dedim. Yüzümde garip bi korku ifadesi varken.

Bana doğru döndü.. kollarını iki yanıma koyup beni oraya hapsetti ve konuşmaya başladı.

" inadım tuttu. Seni bırakmiycağımı söylemiştim değil mi nefes. İşte şimdi onu gerçekleştiricez... gerçekleri şimdj anlatmiycam sabret biraz. Gelmek üzeredirler." Dedi. Bir kaç saniye daha bana yakın kaldıktan sonra kollarını çekti ve beni serbest bıraktı.

" korkuyorum normal mi?" Dedim. Gözlerim dolarken.

" korkma ben varım. Ben yanındayken korkma. Sadece mutlu ol çünkü birazdan gerçek bi aşk başliycak nefes." Dedi. Ama bu söyledikleri benim korkmama neden oluyodu.

Tahir birazdan gelirler diyodu. Çoğul ek kullanmıştı. Demek ki birden fazla kişi gelicekti ama kim?

Yarım saat geçti ama hâla kimse gelmedi. Canım çok sıkılmıştı ve sanırım tahir bunu anladı.

" gel biraz dışarıya çıkalım. Sana etrafı gezdiriyim. Onlar yarım saate kadar burda olucaklarmış." Dedi. Tabi ki kabul edicektim çünkü çok sıkılmıştım.

" olur." Dedim ve tahirin peşinden gitmeye başladım.

Dışarıya çıktık. Daha dikkatli inceledim burayı. Gerçekten çok güzeldi. Büyüleyici, göz kamaştırıcı. Yeşil ve doğa bir aradaydı ve bende sanki buranın prensesiydim.

" tahir burası sizin mi?" Diye sordum. Yürürken durdu ve bana döndü.

" bizim değil osman hocanın yayla evi." Dedi.

" osman hoca kim?" Diye sordum.

" asiye yengemin babası." Dedi. Asiye ablayı çok seviyordum. Babasıda eminim onun gibj biridir.

" beni bi gün osman hocaya götürsene merak ettim." Dedim.

" tamam yarın gideriz." Dedi ve yürümeye devam etti.

25 dakika boyunca yayla evinin etrafını dolaştık ve sonra geri döndük. Tahirin gelicekler dediği kişileri bekledik. Tahir birini aradı ve konuştu sonra da bana döndü.

" yaklaşmışlar 5 dakikaya burdalar." Dedi ve oturdu.

" tahir peki kim geliyo artık söylesen." Dedim ince bi sesle.

" bekle nefes görüceksin." Dedi.

Ve ben sonradan bi ses duydum.

" üzgünüm nefes ama oyun bitti."......

Bi bölümüm daha sonuna geldik bu bölüm 702 kelime oldu. Zaten genelde de hep 700 kelime falan yazardım. Umarım beğenmişsinizdir. Lütfen yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.

Bu arada yarın yeni bölüm gelmiycek. Belki pazartesi günü atabilirim..