Bernice
Nagising ako ng mga 5:00 am ng umaga, tinignan ko si Lander. Tulog padin siya! Kaya naman dahan dahan akong tumayo, natandaan ko ibabalik ko na pala kay Daniela yong mga pinahiram niya sakin. Nakaka hiya naman kase, kaya ibabalik ko nalang iiwan ko nalang sa may pintuan.
Kinuha ko iyon, at dahan dahan lumabas ng kwarto ni Lander. Gising na mga yaya nila!
Pag tapat ko don sa pintuan ay biglang may nag salita sakanya.
"If you don't like bernice, bakit ilang beses mo na siyang pinagtanggol?" Sabi ni daniela, na nakatingin lang kay Jayron. "Pati kagabi, nakita ko kayo sa Labas! Nag tatawanan kayo. Don't you know that i'm jealous?" Dag-dag niya kaya naman tumayo si Jayron.
"Kaibigan ko siya kaya ko siya tinutulungan, and she's special to me. Dahil kahit kaibigan lang ang turing ko sakanya, pinapakita niya kong pano siya mag mahal sa isang tao." Sabi ni Jayron na kitanahimik ni Daniela.
"Why, I'm not special to you?" Tanong ni Daniela kaya naman huminga ng malalim si Jayron.
"Stop daniela! You're special, ikaw lang ang gusto ko! Wala ng iba." Sabi ni Jayron na hinalikan si Daniela, kaya naman kunti-kunti ng tumutulo ang mga luha ko, nilapag ko nalang sa sahig yong damit tiyaka mabilis na lumabas ng bahay nila! Kahit malamig, kinaya ko.
Naupo ako don sa inupuan namin ni Jayron kagabi.
Bakit ba kase ako nasasaktan? Kahit anong gawin ko, hindi ko maalis sa isip at puso ko na wag na siyang gustuhin. Tulad ng sinabi niya, kaibigan lang daw ang turing niya sakin. Pero bat parang dinamdam ko yong sakit? Bakit parang hindi ko tanggap na kaibigan lang ang turing niya sakin? sana balang araw pag gising ko, hindi na ikaw ang nilalaman ng isip at puso ko.
Habang sinasabi ko yon ay, lamig na lamig na ako na nangyeyelo na ang mga ngipin ko sa lamig.
"What the hell, bernice ang aga-aga nasa labas ka! Baka mag kasakit kapa niyan!" Sabi ni Lander na binuhat ako papunta sa Loob, ibinaba niya ako tiyaka kinuha yong Jacket niya at nilagay sakin. "At bakit umiiyak ka?" Tanong niya kaya naman ngumiti ako at pinunasan iyon.
"Mahamog sa labas, china-challenge ko kase sarili ko na wag pipikit." Dahilan ko at natawa, kaya naman inirapan niya ako.
"Stupid." Bulong niya at inabot sakin yong pagkain. "Kumakain ka muna, para mainitan sikmura mo. At pwede ba? Wag mo ng ulitin yon, ewan ko ba. Ginagaya mo ata si Olaf?" Sabi niya kaya naman ngumuso ako
"Lander!" Sabi ko tiyaka kumain, kaya naman natawa siya.
"I'm kidding." Sabi niya at natayo tiyaka tumungo sa kusina,kaya naman kumain ako ng ķumain.
Pag tingin ko sa hagdan, saktong pababa na si Jayron.
Naupo siya sa harap ko, kaya naman kumain ako ng kumain.
"Ber--" hindi na siya natapos ng biglang naupo si Lander sa tabi ko. Kaya naman nakahinga ako ng maluwang.
"Maaga ata nagising si mokong?" Sabi ni Lander na nag lagay ng wine.
"Mukhang maaga ata ang inom?" Sabi ko kaya naman nilapag niya ang ang wine.
"Ganon talaga." Sabi niya tiyaka ininom iyon."oh ito sayo jayron." Abot ni lander kay Jayron. Kaya naman bago niya kunin yon ay tumingin muna sakin si Jayron, kaya naman nag iwas ako ng tingin. "Geonbae."
Nag inuman silang dalawa, mga 6:00 am na ng umaga, pero medyo madilim pa sa labas tas may snow nanaman! Ang galing na miss ko ito.
"Lander, punta muna ako sa Labas." Sabi ko tiyaka sinuot yong Jacket niyang makapal na naka suot sakanya.
BINABASA MO ANG
THE F4
Ficțiune adolescențiNag aral si Bernice Averon Balce, sa University of Philippines -Diliman. upang makasama ang dati niyang mga kaibigan at para sa Pangarap niya. Kaso dahil sa maliit na pangyayari ay gugulo ang buhay niya, dahil sa F4. Lilito ang mga utak at puso niy...
