"Şey buralarda deniz var mı?" tabi ki de var gerizekalı, karadeniz burası sonuçta of adamda diyecek ki bu ne gerizekalı bi kız böyle diye.
"Var, hatta çok güzel bir yer biliyorum. Pek kimse gitmez oraya, denizin rengi.." dediğinde biraz daha yaklaş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
| hamilesin! |
Bu haftanın kaçıncı mide bulantısıydı bu gerçekten artık saymayı bırakmıştım. Okula gitmem gerekirken ben burda tuvaletin başında dün yediğim şeyleri çıkarıyordum. Bir şey dokunmuştu herhalde. Tuvaletten çıkıp odama doğru giderken asiye abla da odasından çıkmıştı.
"Nefes? Ne bu hal? Yine mi mide bulantısı?" diye sorunca kafamı salladım, tüm hafta boyunca her gün beni hastahaneye götürmek için sıkıştırıyordu. Bende yarın geçer deyip geçiştiriyordum. "Gidelim mi hastahaneye he eltucuğum? Bak kötü bir şey çıkar, bir hastalık çıkar allah korusun hadi gidelim nefes."
"Ya tahir bir yandan sen bir yandan annem bir yandan, yeter da-" diyemeden pişman olmuştum, asiye ablanın kızgınlıkla kırgınlık arasındaki bakışı görünce yere baktım "Giyinip geliyorum abla."
Deniz hala uyuyordu, tahir işe gitmişti, denizi öpüp üstümü giyindikten sonra aşağıya indim. Saniye anne daha uyanmamıştı, daha çok erkendi demek ki. İnşallah deniz uyanmadan uyanır çünkü deniz etrafı karıştırmakta on numara olmuştu bir buçuk sene içinde. Girmediği delik yoktu evde.
"Hazırsan çıkalım?" diye sorunca asiye abla ben ayakkabılarımı giyiyordum. Sonra beraber arabaya binip doğru hastahaneye gittik. Biraz bekledikten sonra kadın beni içeriye çağırdı, az sohbet ettikten sonra, kadın tahiri ve saniye annemi tanıyordu, beni baştan aşağıya kontrol etti. Sonra beni yine dışarı çıkarttı.
"Ben çok korkarım doktorlardan biliyor musun? Ama iyi kadınmış, korkumu yenmiş oldum birazcık." dediğimde asiye abla güldü.
"Belli bir haftadır inat ettin ettin bundanmış demek ki." asiye ablanın gözlerinden belliydi yorgun olduğu, ha bir de iki de bir ağızını açıp esnemesinden. Uykusunu bırakıp benimle taa buraya gelmesi güzeldi, hoştu. Ben yapmazdım herhalde, uyku benim için çok önemliydi.
"Nefes hanım? Gelebilirsiniz sonuçlarınız çıktı."
• • • •
Saniye anneme sofrayı kurmakla yardımcı oluyordum, tahir daha işten gelmemişti. Deniz içerde boya yapıyordu, asiye ablanın bir işi vardı o evde yoktu.
"Eluni yakacasun kızım, azcuk dikkatli ol." saniye annenin sesiyle kendime gelmiştim, ve haklıydı sapları sıcacık olmuş tencereyi öylece tutuyordum. Parmaklarım biraz yanmıştı, o yüzden de kırmızı olmuştu. Beni hemen çeşmenin yanına götürüp soğuk suyu açtı ve parmaklarımı altında tutmamı söyledi. Benim aklım tahirdeydi, gelmesindeydi, doktorun söylediğindeydi, sonuçlarımdaydı. "Baya yanmış kızım, tahire söyleyelum gelurken krem bir şey alsun."
"Gerek yok anne, geçer ya" derken zil çalmıştı bile hemen kapıya koşup kocaman gülümsemeyle kapıyı açtım "Hoşgeldin tahirim!" karşımda duran mustafa abi olunca bir saniyeliğine yüzüm düştü ama hemen toparlayıp "Hoşgeldin abi!" dedim.
