"Tesadüf değildi değil mi?"
"Ne?"
"Tüm o karşılaşmalar," dedim dişlerimi sıkarak. Gözleri gözlerime temkinle bakarken ellerim masanın köşelerini kavramıştı.
Tarık derin bir nefes aldı. Bir eli hafifçe saçlarını karıştırdı ve ensesine ulaştıktan sonra orayı kavradı. Bakışlarını etrafta dolandırdıktan sonra tekrar gözlerime çevirdiğinde sadece tek bir kelime etmişti.
"Değildi."
Sakin kalmak için derin bir nefes aldım. Kendime, onun beni Koray'ın atacağı tokattan kurtardığını hatırlattım.
Masayı sıkmaktan beyazlamış olan bir elimi cebime götürüp o beni izlerken o gün, kafede masaya bıraktığı kağıdı çıkardım ve onun önüne bıraktım.
Gözleri bir kağıda bir bana döndüğünde sesim bilinmemezlik nedeniyle ağdalıydı.
"Kimsin sen?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölü Papatyalar Bahçesi
Fiksi Remaja(Tamamlandı.) "Seni soldurduklarını sananlar aslında senin, yapraklarının arasına sakladığın güzelliğini göremiyorlar." Derin bir nefes aldığını göğsünün şişip alçalmasından anladım. Koyu kırmızı tonlarında iri dudaklarını araladı. Alt dudağının köş...