Bitchy 10

6.1K 214 2
                                    

I was silent the whole ride.

Matapos ng pag-uusap naming dalawa ni Chard, I felt guilty.

No, ever since we became a couple I felt the guilt flooded my system.

The thought of hurting Chard never crossed my mind before when we promised to marry each other when were of  legal age.

And now, the wedding is planned to happen 2 years from now but I still can grasp the situation I am in.

And Chard is hurting.

Stupid Nerd!

Kasalanan to ni Nerd eh. Kung hindi lang sana siya pa fall tapos sasaktan lang din pala ako.

Sana si Chard parin ang mahal ko dati.

Sana hindi ko siya nasasaktan ngayon.

I admit I am at fault kasi pinaasa ko siya dati nung una pero I was just hurt and the thought that the pain will be gone if I'll use him was a big mistake really because I hurt someone in exchange.

Nang pinagbuksan niya ko ng pinto ay dumiretso na ako sa paglabas at walang lingon-lingong papasok na sana ng mapahinto ako.

He hugged me tightly, and my heart broke for him. Again.

"I'll wait until you're ready." With that, he stopped and took a step away from me. Hindi ko siya magawang lingunin dahil baka nasasaktan ko na naman siya. Kahit yun talaga ang totoo.

"Just...just tell me when you had enough of me okay? When that happen, I don't want to hurt you anymore so we have  to stop this." I sadly said, fighting not to cry.

Gusto ko na talaga itong itigil. Pero baka masaktan siya. Kaya kahit masakit para sakin ay susugal ako.

Susugal akong buksang muli ang puso ko para sa kanya.

At tuluyang ibaon sa limot ang mga ala-ala namin ni Rae para narin hindi na masaktan pa si Chard...

At Ako.

"I won't do that." That statement made my eyes wet with tears but I blinked them away to avoid them to flow.

I nodded and walked away as I heard him sighing, and I know he is crying.

Fucking crying just because of me. But he's not alone because I am also crying now.

This heartbreaking atmosphere almost made my knees weak.

Gusto ko ng maglupasay sa sakit. Nasasaktan ako para sa kanya.
Nasasaktan ako para sa taong totoong nagmamahal sakin bukod sa pamilya ko mula pa noon.

Pano nangyaring nawala nalang ang nararamdaman ko para sa kanya?

Kung hindi sana nangyari yun ay siguradong masaya siya. Masaya sana kami ngayon.

As soon as I entered our house and heard the faint noise of his car indicating he was driving fast to go I hurriedly ran my way to the stairs to my room.

Pinagsawalang-bahala ko na ang mga katulong naming nagtataka.

Na ang maldita nilang amo ay umiiyak. Pagkapasok na pagkapasok ko sa kwarto ko ay dun na ko nanghina.

"Ang bobo mo talaga. Ang bobo mo" Mahinang sabi ko habang mahinang binabayo ang dibdib ko. Hoping na sana mamanhid na ang puso ko.

Gusto kong sumigaw, bakit kasi.

Bakit kasi nainlove pa ako sa iba dati? Bakit kasi sinaktan niya lang ako?

Nang gabing yun ay nakalimutan ko lahat. Nakalimutan ko na dapat malakas ako.

Nakalimutan ko na hindi dapat ako umiiyak dahil hindi ako mahina.

Nang gabing yun, ang kilalang si 'Angelica the bitch' ay nawala.

Nang gabing yun, nakatulugan kong umiiyak parin ako.

Beep. Beep.

-------------------------------------------------------------
Takot silang lahat na umiiwas sakin habang naglalakad ako papunta sa room. Siguro ramdam nila na masama ang umaga ko ngayon kaya para hindi ko sila mapagbuntungan ay takot silang umiiwas.

"Nice!!! Ganyan dapat. Dapat niyo talagang bigyang daan ang reyna niyo. Mga losers!!!" I secretly smirked at the back of my head as I witnessed one student who almost stumbled in hurrying to go away. I wanted to laugh pero wag nalang at baka anong isipin nila.

Nawalan na ako sa mood ng maisip ko ang nangyari kagabi habang umiiyak ako.

"Angelica, please let me explain. Magkita tayo ngayon. Sa park malapit sa subdivision niyo." Text ni Nerd.

Hindi ko alam kung pano siya nagkaroon ng number ko pero wala akong paki.

She really had the guts huh?

But I don't care about her anymore. I've already learned my lesson and I had enough.

So hindi ako pumunta obviously. Bahala siya dun kagabi kung ano ang ginawa niya. Kung hinintay niya ba ko o hindi.

Dahil sa nangyari sakin dati kahit ano pang sabihin niya ay  hindi ko pa rin talaga siya mapapatawad. Especially now that I've started to move on from my feelings I had for her before.

Ng buksan ko ang pinto ng room ay natigil silang lahat pati na ang professor na nagle-lecture sa harap.

Pero hindi ko sila pinansin at naglakad parin ako papasok at umupo sa upuan ko which is beside hers. Beside Nerd's chair because of those alphabetical arrangement shits. Damnation.

"Why are you late Miss Monterde?" Nakataas ang kilay na tanong sakin ng matandang prof namin.

"None of your business, old hag." I retorted that made her eyes look like those of an owl.

"How dare you Miss Monterde? Makakarating to sa daddy mo." Panakot niya pero inosente ko lang siyang tiningnan

"Go on. Like I care." Walang pake kong sabi tsaka ito inirapan. One of these days talaga ipapatanggal ko siya kay daddy dahil palagi niya kong pinapakialaman tutal magre-retire na rin naman dapat siya ngayong taon.

"Angelica" When I heard 'her' giving me a warning I immediately turned my head to her. Surprised by her remark. Gosh, she have a nerve to warn me.

"Excuse me? Who are you? Well, I don't care." Maldita't tuloy-tuloy kong ani habang inirapan muna siya at tuminging ulit sa prof na umuusok na ang ilong sa galit.

"What? Are you going to give me deathly stares during your time? Boring. Teach us already." I snapped at her which made her flinch.

"Whatta Bitch." Mahinang bulong ng nasa likod ko pero narinig ko parin kaya nilingon ko siya. Another nerd.

"Thank you for the compliment. But I've already know the fact that I am 'Beautiful' ever since." I sweetly smiled at the nerd from the back which made her nervous na dapat lang.

"You're dead." I said. The sweet smile I gave to her turned to a cold one.

Well, may paglalaruan na naman pala akong nerd bukod kay Rae na natahimik sa gilid ko.

I am excited!!! This year won't be boring after all...

_________________________________________
A/N:

Votes and comments are highly appreciated by the author.

Through "voting", if you like the story or the chapter, others can know my story.

Through "commenting", it can help the author realize the mistakes or errors in the story so the author can develop her writing skills at para malaman ko ang thoughts niyo sa way of writing ko dito.

So I hope you can help me. Thank you for patronizing my ahemm my author's note.

Sorry kung medyo behind sa panata ko sa sarili ko na one update every week. Hell week kasi sa college in short midterm exam kaya ayon.

Pero thank you pa rin po sa nagbabasa pa rin.

The BITCH and the NERDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon