It's too late-I lose her

Light Morning

A day begin with a light morning but ends with a sunset called dark days.
———————🌄—————————

Waking up early  to witness the view of surroundings. It seems the day is special to spend with. Nothing but feel refreshing.
Mom: Leigh!?
Leigh: Yes mom! "big smile"
Ganda ng smile nak ah."ani ni mama"

I just smile back as my response to her.

By the way! You gotta prepare for tonight special ocassion."mom said"
What!? I remember this will be the day to spend with Keinz and tita Recie  for our dinner.
Nak may pinaghuhugutan  ba yang smile na yan? "tanong ni mom"
Huh?! Nothing mom

Iba yong ngiti ni mom parang may pinahiwatig na gustong malaman. Hala lagot ako nito baka malagyan ng malisya ni mom.
Mom kung ano man yong nasa isip mo. Erase it! Wala iyon"depensa sa sarili"
Really? "mom ask"
Tumakbo si mom sa loob kaya hinabol ko siya. Ganito kami parang mga batang naglalaro ng habol-habulan. Masarap kaya bumalik pagkabata!

Sa ilang oras na lumipas sa pagpapahinga. Naisipan ko pala na mamayang gabi na iyon. Pumikit ako ng mata para makatulog sandali. Pagkadilat ng mga mata ko. Kinapa ko yong phone ko para tingnan kung anong oras na. What? It's already 6:45 pm. Maski isa wala akong mapiling masuot kung pwedi pantulog?Pantulog talaga susuotin ko. Kailangan pa kasi formal.
Biglang tumunog ang busina ng sasakyan.
PEEEEEEEEPPP!!! PEEEEEEEEEP!!!
Nataranta na ako tatawagin na ako maya-maya ni mommy. Sumilip ako sa may terrace para e confirm kung sila. Sila na nga! Walang iba. Binilisan ko yong kilos ko para makababa sa may sala at salubungin kasi nandito na yong bwesita na lalaki.

Keinz P.O.V.
Saan na kaya siya?! Sabagay ang slow kaya non. Kung aarte ka mamaya mas gagalingan ko ang pag arte.

Di nagtagal bumaba na ako. At di nagpakabog kaya inayusan ko yong sarili basta presentable sa harap nila.

So let's start to eat the dinner"mom said"
Umupo na kami sa dinning table. Katabi ko si mommy ngunit nakakairita lang kasi kaharap ko siya.
Kain lang kami ng kain. Kitang kita kay Mom at tita Recie ay nagkatuwaan. Masayang nag-uusap ang dalawa habang kami may sari-sariling mundo na walang kibuan. Habang kami walang nagsasalita. Kaya napansin nila kami..
Oh how about the two of you? Seem so quite"Tita Recie said"
Napalingon kaming dalawa at hinatak ko siya sa ibabang bahagi. Oooppss! Yong paa niya.Buti nagets niya! BEST ACTRIST/ACTOR talaga kami.
Fake smile kay Keinz, ganon din siya.
BWAHAHAHAHAHA"sabay apir"

Kapal ng mukha nitong tao na to. Maka apir ng kamay ang lakas. Babae kaya ako akala niya kapwa lalaki na matigas... yong kamay

Pagkatapos namin kumain binigyan kami ng privacy. PRIVACY daw? Para saan? Tapos sila mom and tita nag uusap din. Kung mapride siya wala akong pakialam di ko ugali ang makipag usap sa taong walang modo. Himala! kumibo din sa ilang oras na nabingi kami sa katahimikan. Sa ilang oras na pagtambay nila sa bahay umuwi na din. Makakapagpahinga na yong utak ko at magiging stable na rin yong dugo ko sa kanya. GRrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Mom I want to sleep"tired tone"
Okay good night baby"mom said"

Kinabukasan off to school nanaman. Nagmumuni-muni papunta sa room. Pero naaalala ko ulit yong sinabi niya sa akin kagabi.

———————FLASHBACK——————
A moment of silence....
Leighan alam mo ba kung bakit kita inaasar at kinukulit?"pang aasar niya"
Tumawa siya na hindi ko naiintindihan. Nakinig lang ako sa pinagsasabi niya na bakas ang mukha kong walang kaalam-alam.
Wag na! Uwi na kami"tumakbo siya palabas".
————END OF FLASHBACK————

Ano kayang pinagsasabi non?
Makabuluhang salita kaya ang pinapahiwatig don? Bahala na nga yon! Kalimutan ang bagay na di importante.

Pumasok ako diritso ng room at umupo. Medyo mahaba haba pa yong oras. I need to fullfill my assignment and performance task. Tutal wala namang proper class kasi more on signing of clearance. Nakakastress talaga ang buhay estudyante.