Prologue:
''No. '' diretsahang sagot ko kay Allen. Well, he confessed to me. Mahal nya raw ako. Baliw ba sya o ano? Tss.
''But.. Donnalyn-- '' -I cut him off.
''Shh, that's my final answer. No. Hindi kita sasagutin. Hindi kita gusto maging boyfriend ko. Hindi. Ayaw. No. Kaya mas mabuti pang sumuko ka nalang. Wag mo na akong mahalin '' -bitter na kung bitter basta ayoko sa kanya.
''But i love you! '' -bahagya syang napasigaw.
''I love myself, too. Kaya wag ka ng umasa pa na sasagutin kita. Kahit na papakiligin mo pa ako. Kahit na reregaluhan mo ako ng mga gifts jan. No pa rin ang sagot ko. Kaya... '' -I started to get my things para makaalis na ako dito. ''... kaya.. ipasok mo jan sa kokote mo na wala ka ng chance para sa akin. Get lost. ''
Umalis na ako. Pinabayaan ko si Allen dun na umiiyak. Chos, umiiyak ba naman. Ayokong makipagdramahan. Ang corny nun! Umiiyak nang dahil lang sa lintek na pag-ibig na yan. Nahh! Hindi pa yan bumebenta sa akin eh.
Sinuot ko yung eyeglasses ko at nagsimulang maglakad. Ako nga pala si Donnalyn Rachel Uy. n short, Dora. Yung 'do' ay nasa Donnalyn, at yung 'ra' ay nasa Rachel.
Kilala nyo na ako. I'm going to describe myself in one word. I'm a hearbreaker. Yes, I break a guy's heart habang hindi nagdadalawang isip.
I'm not Dora the Explorer but..... Dora the Heartbreaker.
---
Read at your own risks---x
All Rights Reserved-- July 29, 2014
