1

797 28 59
                                    

  Buraya başlama tarihinizi bırakın lütfen. :)

------------------------------------------------------

Emircan İgrek / Müzik Kutusu

  *

   Alarmımın rahatsız edici sesiyle gözlerimi huysuzca açtım. Bugün günlerden pazartesiydi ve lise hayatımın ilk günüydü.
  Odamın kapısı usulca açıldı ve annem kafasını hafifçe içeri soktu. Her zaman ki gibi o güzel gülümsemesi vardı yüzünde.

   "Günaydın.Kalktın mı kızım?"

  Elimi ağzıma siper edip esnerken yatakta doğruldum.

  "Ka-kalktım a-annem."

  Yine olmuştu işte, yine özgürce dökülememişti kelimeler dudaklarımdan yine kusurlu çıkmıştı işte yine kekelemiştim.

  Beş yaşımdan beri kekeme bir kızdım ben. O aşağılık herif yüzünden insanlarla iletişim kuramaz olmuştum. Kim mi? O babam olacak herif! Küçükken yapmadığını bırakmadı bana,her gün her gece izler açtı vücudumda: bıçakla, kemerle...
   Vücudumun her bir yanında o adamın acımasızca açtığı emareleri taşıyorum ben. O adamı asla ama asla affetmeyeceğim. Aslında vücuduma açtığı yaralar umurumda bile değil çünkü artık acımıyor ama bunların yanı sıra o aşağılık herif farkında olmadan bana o her gece yaptığı eziyetlerde yavaş yavaş konuşma özgürlüğümü elimden alıyordu. Ne yazık ki  başardı artık kekeme bir kızdım ben.

  Psikolojik sorunları varmış biyolojik aşağılığın zaten her gece alkollü gelirdi eve annemden para isterdi istediğini alamayınca da evi enkaza çevirmeden çıkıp gitmezdi . Ama artık hayatımızda o herif yok, belasını buldu çok şükür. Bir gün alkollüyken -gerçi her gün alkollüydü orası ayrı bir mesele- bir adamı bıçaklamış defalarca.
Adam hayatını kaybetmiş, bu yüzden hapse girdi umarım hiç çıkmaz çünkü onu asla affetmeyeceğim, bana ve anneme yaptıklarını asla unutmayacağım.

  "Mira? Kızım daldın gittin. Hadi kalk elini yüzüne yıka kahvaltını et. İlk günden okula geç kalma servis gelecek, hadi."
 
Ah! Bide o vardı değil mi en büyük korkum.

Lise...

Ortaokulda kekemem konusunda rahattım çünkü sekiz yıldır o okulda okuyordum ve alışmıştım arkadaşlarıma, öğretmenlerime. Onlarda bana alışmıştı artık yadırgamıyorlardı durumumu.

Ama artık yeni bir dönem başlıyordu benim için. Ben artık liseli bir kızdım. Ah! Pardon liseli bir kekeme kızdım ben.
Arkadaşlarım liseye geçtikleri için heyecandan gün saymaya başlarlarken ben okullar açılmadan kekemem geçsin diye dua ediyordum. 'ya insanlar kekememle dalga geçerlerse  diye düşünmekten geceleri sabahlar olmuştum. Ama artık kaçış yoktu o gün gelip çatmıştı işte.

  "Mira! Kızım iyi misin?"

Annemin endişeli sesiyle gözlerimi, diktiğim beyaz parkeden çektim ve benimkilerle aynı olan annemin yeşil harelerine diktim gözlerimi.

"İ-iyiyim a-annem. Da-dalmışım, Ka-kalkıyorum."diyip, yani demeye çalışıp üstümdeki yorganı ittim ve ayaklarımı soğuk parkeyle buluşturdum. Lavaboya doğru paytak adımlar atarken annemin sesi doldu kulağıma.

KEKEME KIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin