Herkes sevdiğini dünyalara bildirirken , Karadenizin hırçın dalgaları gibiydi benim yüreğim, Hasret içimi yakan bi ateşken ben hep Hep senin yolunu gözledim...
Yüreğime akan sensizlik gözyaşlarıyla kavrulup nereden geleceğini bimediğim yollarda unuttum hep gözlerimi... Tek çarem birazcık sen , Biraz kavuşma...
Gel artık sevdiğim... Ömrün, ömrüm Gűlűşűn , gülüşüm Sen , ben olsun...
Özlemek bende , Gözlerim gökyüzünde, Her hatıram sende , Sen her an kalbimde...
Gece sessizken hep İçten haykırışlarım karanlığın sessizliğini bozdu, Çaresiz bi çocuk gibiyim şimdilerde...
Yağmur dinmiyor bi türlü gözlerimde, Aşklar hep yarım kalmaz değil mi ? Mutlaka birleşir değil mi iki kalp ? Başka türlüsüne inanmak zor...
Sana hep küçük sözler yolluyorum rüzgarla Yüzüne vuran ılık rüzgar bilki benim dualarımdan ufak birer esinti... Duam sensin benim...
Şimdi haykırsam , "Seni çok seviyorum " diye Duyabilir misin beni... Sessiz haykırışlarım sana ulaşıyor eminim...
Şimdi kendimi dahi unutmaya çalışıyorum, Biraz daha alışırım belki diye. Öyle işte her şey sessiz , Ama asla sensiz değil...
İnsanlar buluyorlar hep ben mutsuzken gülünecek şeyleri, Eylüle aşkımın sebebi , SENİ ÇOK SEVİYORUM...
Elhamdülillah ❤❤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
