"မွာထားတာရပါၿပီ..အရသာရွိရွိသံုးေဆာင္ပါခမ်"
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ပါကင္အိတ္ေလးေတြနဲ႔ထည့္ထားတဲ့ သေရယိုခ်င္စရာအေအးဘူးေလးေတြနဲ႔ မစ္ရွိတ္ဘူးေလးေတြကို ကမ္းေပးလိုက္ၿပီး
"ေကာင္းေသာေန႔ေလးျဖစ္ပါေစခမ်ာ^_^"
ဒါပါဘဲ..ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေက်ာင္းပိတ္ရက္တစ္ေန႔တာက အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ေတြထဲကတစ္ခုေပါ့
ေက်ာင္းပိတ္ရက္တစ္ေန႔တာလို႔ေျပာလို႔ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ေတြဆိုဘာအလုပ္မွမလုပ္ဘဲမေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္!! ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ေတြဆိုလည္း ေက်ာင္းလြတ္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ ေတြအျပည့္ဘဲေပါ့!!
ကၽြန္ေတာ္က သူမ်ားသားသမီးေတြလို ေရႊဇြန္းကိုက္ၿပီး ေမြးဖြားလာတာမဟုတ္သလို ေတာ္ရံုတန္ရံု အဆင္ေျပတဲ့မိသားစုက သားတစ္ေယာက္လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အရိပ္ခိုလႈံခဲ့ၿပီး
ကၽြန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ေရွာက္ေပး ထမင္းခြံေပးခဲ့တဲ့ မိဘမဲ့ေဂဟာက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါဘဲ!
ဒါမဲ့ကၽြန္ေတာ္ကေခသူမဟုတ္ေတာ့ စာေတာ္တယ္ေလ😌
ဒါေၾကာင့္အထက္တန္းေအာင္ေတာ့ အမွတ္က အရမ္းျမင့္ေနလို႔Seoulတကၠသိုလ္ကို ကၽြန္ေတာ္ တက္ခြင့္ရခဲ့တယ္။
သူမ်ားေတြလိုအေဆာင္ခလည္းမတက္ႏိုင္ေတာ့ အျပင္မွာဘဲေဈးေတာ္ေတာ္သက္သာတဲ့ အခန္းေလးငွားေနျဖစ္တယ္။
အခန္းခ ေက်ာင္းစရိတ္နဲ႔ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ေတြ တတ္ႏိုင္သမၽွ လိုက္လုပ္တယ္။
ဘယ္သူမွလာမကူညီမဲ့ဘဝကို ကိုယ္တိုင္ဘဲ ကူညီၿပီးကိုယ္တိုင္ဘဲထိန္းေက်ာင္းရေတာ့မွာေပါ့။
ေဟာ..ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့တိုက္ခန္း နားေလးေရာက္ပါၿပီ!
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရပ္ကြက္က လူခ်မ္းသာေတြေနတဲ့ ရပ္ကြက္မ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့လမ္းအမ်ားစုကကားဝင္လို႔မရဘူးဗ်! ကၽြန္ေတာ့္တိုက္ခန္းကိုသြားတဲ့လမ္းဆို ကားမေျပာနဲ႔စက္ဘီးေတာင္ဝင္မရဘူး!
လမ္းအရမ္းက်ဥ္းလို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္လမ္းလံုးကေလွကားေတြခ်ည္းျဖစ္ေနလို႔ပါ။
