[ Park Chaeyoung'ın anlatımı. ]
üzgünüm.
sana sen yanımda yokken ağlamayacağıma dâir söz vermiştim.
'Ben yanında yokken ağlamayacaksın, göz yaşlarını ben sileceğim.' diyordun bana, öyle de yapardın.
göz yaşlarımın ıslattığı her yeri baş parmağınla usulca siler, daha sonra da eğilip küçük öpücükler kondururdun.
senin sayende hep gülümserdim, ağlarken bile.
ama...
ama şimdi yoksun.
peki, neredesin sevgilim?
-
yine gözümden istemsizce düşen göz yaşlarına hâkim olamayarak, yani Lalisa'nın sözünü tutamayarak, yazdığım mektubu usulca katladım.
uzanıp masanın üzerindeki zarflardan birini aldım, aceleden uzak, yavaşa yakın hareketlerle kağıdı zarfın içine yerleştirip, gözümden düşen yaşı elimin tersiyle sildim ve dolabıma yöneldim.
dolabı açıp köşedeki kedi ve tavşan figürlü kutunun içine koydum, 12. sahipsiz mektubumu.
dolabın kapağını kapatıp tekrar masaya oturdum ve onun için yazmaya başladığım şarkının satırlarının devamını, göz yaşlarım eşliğinde devam ettirdim.
akşam olduğunu karanlık olunca otomatik olarak yanan lamba odanın içini soluk bir ışıkla doldurunca anladım.
tam umursamadan kalemi elime tekrar alacakken kapı sesiyle duraksadım.
bu saatte kim olabilirdi ki?
sandalyeyi geriye doğru itip kalktım ve odadan çıkıp kapıya yöneldim.
delikten bakmayı akıl edemeyip kapıyı hızlı bir şekilde açtım.
kimse yoktu.
tam alt katta oturan çocukların oyunudur diyerek kapıyı kapatacakken gözüme paspasın üzerinde duran beyaz renkli bir zarf çarpınca duraksadım.
bir saniye bile düşünmeden eğilip aldım. duvara yaslanıp zarfı açtım, içinden çıkardığım beyaz kağıtta yazan 4 kelimeyi algıladığımda ise, beynimden vurulmuşa dönmüştüm,
"sözünü tutmanı isterdim, Chaeyoung."
-
selam selam selam.
öncelikle bu ilk yazdığım olmasa da yayınladığım ilk hikâye. o yüzden yazım veya mantık hatam olmuşsa çok üzgünüm.
desteklerinizi bekliyorum, sizi seviyorum!♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Where Are You? | ChaeLisa
Adventure"bak, kollarımın arası bomboş şimdi. neredesin, Lalisa?" Denizkızı'ma ithâfen.