Not human {voltooid}

Hoofdstuk 15

P.o.v Arya
Ik haal adem en kijk Ethan aan 'gevaar of niet ik moet terug mijn familie is waarschijnlijk ongerust en mijn vrienden ook ik kan niet meer zomaar verdwijnen' zeg ik en ik zie dat Ethan teleurgesteld kijkt
'Ik snap het daarom mag je van mij gaan maar kijk wel uit en hopelijk zien we elkaar nog is' zegt Ethan teleurgesteld 'zie ik je maandag op school niet dan?' Vraag ik en hij schudt zijn hoofd 'nee ik was daar alleen maar voor jouw om te kijken of het waar was dat je echt een wolfbloed was' ik knik en stap dan van het bed af 'oké dan' zeg ik en wil langs Jackson naar buiten lopen
'Arya' hoor ik Ethan kijken en ik draai me om 'misschien is het handig dat je wat meer draagt dan alleen een slaap jurk als je thuis komt' ik kijk naar me outfit en begin te blozen
Dat zou inderdaad wel handig zijn
'Jackson kan jij wat kleren van Nova pakken ze vind het vast niet erg als Arya wat leent' zegt Ethan en Jackson knikt en loopt weg
Verbaasd kijk ik Ethan aan 'Nova van school?' Vraag ik en Ethan knikt 'we wouden het nog niet vertellen maar Nova is mijn jongere zusje' verbaasd kijk ik hem aan maar het verklaard ook zoveel
De verbaasde blikken het stiekem met elkaar praten
'Dacht zij ook dat ik een?' Vraag ik 'een wolfbloed' zegt Ethan 'ja ze dacht het ook en door haar kwam ik erachter waar je op school zat en ben ik daar ook heen gegaan' zegt hij en weer snap ik iets niet 'maar toen we elkaar ontmoeten vertelde je dat je naar die school zat hoe wist je toen al dat ik op die school zat?' Vraag ik Ethan lacht ongemakkelijk en wrijft in ze nek 'ik wil niet eng overkomen maar ik was je al een paar dagen aan het volgen' ik kijk hem raar aan 'waarom?' Vraag ik 'waarschijnlijk weet je dit niet maar we hadden elkaar al eerder gezien ik liep langs je op straat en raakte perongeluk je hand aan en ik voelde allemaal tintelingen daardoor wist ik bijna zeker dat je me mate was die dag daarna deed ik precies hetzelfde maar liep toen expres dit keer tegen je op weer voelde ik alleen maar tintelingen en die dag daarna wist ik dat je dus elke dag door het bos naar school reed daar heb ik je opgewacht'
Ik wil me mond openen om iets te zeggen maar ik weet niet wat

Net op tijd komt Jackson binnen met de kleren
Ik sta op zonder Ethan aan te kijken
Hij heeft me dus gestalkt en me hier naartoe gebracht
Ik dacht dat ie te vertrouwen was
'Dankjewel' zeg ik terwijl ik de kleren aanpak 'ik trek dit aan en dan wil ik graag dat je me thuis brengt ik wil hier niet zijn' Jackson knikt en ik loop de kamer uit en begin me om te kleden in Ethan ze kamer