Hello guys, itong story na ito ay matagal ng nabuo sa utak ko. Lalo na kung may nagugustuhan akong show napapaisip ako kung paano kaya kung ako ung bidang yun o kaya naman ung kontra bida. ano kaya ang feeling na pinaghihirapan mo ang perang nakukuha mo. kaya nabuo ito.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Rian's POV
Andito ako ngayon sa back stage, ako na ang susunod na kakanta. halo halo ang nararamdaman ko ngayon pero mas nangunguna ang saya. Dahil di inakalang pwedeng mangyari ito sa buhay naming magpiipinsan at magkakaibigan Pero ngayon andito na ako sa stage, sa harap ng maraming tao, at nagccheer sila ng mga ibat ibang names. Pero nung makita na nila ako mas lumakas ang cheer sa name ko. This is it. We made it.
''I've always been the kind of girl
That hid my face
So afraid to tell the world
What I've got to say''
Dati naaalala ko isa lang ang batang hindi kayang magperform sa stage. Isang batang mataba na inaasar ng kung sino sino. Isang batang kumakanta ng palihim, sumasayaw ng palihim. Isang batang may pangarap. Isang batang di napapansin pag dumadaan sa kalsada.
''But I have this dream
Right inside of me
I'm gonna let it show
It's time to let you know,to let you know''
Pero iba na lahat ngayon. Ibang iba na. Dahil ngayon, kilala na kmi.
''This is real, this is me
I’m exactly where I’m supposed to be, now
Gonna let the light, shine on me
Now I’ve found, who I am
There’s no way to hold it in
No more hiding who I want to be
This is me''
Dati nag-iisip din ako kung ano ang gusto ko maging pag lumaki na ako . Dahil un ang laging tanong ng mga matatanda, ''anu gusto mo maging paglaki mo?'' . Dati mga profesyon na mga teacher, doctor, nurse, pulis at kung ano ano pa. Yan lang ang choices ko noon.
''Do you know what it's like
To feel so in the dark?
To dream about a life
Where you're the shining star
Even though it seems
Like it's too far away
I have to believe in myself
It's the only way''
Dati pag sinabi ko sa kanilang gusto ko mag-artista, tatawanan ka pa nila. Kaya nga minsan mas magandang mangarap ng patago. Yung iniimagine mo nalang na artista ka or singer ka. Pero dadating ung time na sasabihin mo sa sarili mo, paano mo makakamit ung pangarap mo kung ikaw mismo walang tiwala sa sarili mo.
''This is real, this is me
I'm exactly where I'm supposed to be now
Gonna let the light shine on me
Now I've found who I am
There's no way to hold it in
No more hiding who I wanna be
This is me''
Ngayon nakamit ko na kung ano ang gusto ko. Di ko na kailangan magtago dahil nakita ko na kung sino talaga ako. Isa nalang ang kulang, ipakita sa mundo, kung sino ba kami. At kung saan ba nagsimula ang lahat.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Sorry po sa wrong spelling. di po ako magaling sa spelling eh.
Hope you enjoyed the prolouge.
BINABASA MO ANG
The Website Of The Stars
Teen Fictionit is just a fantacy of me , living a life that I know I will never have. BOREDOM Yan ang mahiwagang word na dahilan kung bakit kami sumikat . Hindi sinasadya pero nagboom ang ginawa naming video. Sa una ay parang laro lang naming magpipinsan. Pero...
