ကို္ယ္​့ရဲ႕ျပႆဒါး

'ဒီေန႔​ေက်ာင္​းမအပ္​ၾကနဲ႔ဦးၾကာသပ​ေတး​ေန႔​ေပမယ္​့ျပႆဒါး​ေန႔နဲ႔တိုက္​​ေနတယ္​ ​ေသာၾကာ​ေန႔ကမွရက္​ရာဇာ နက္​ျဖန္​မွသြားအပ္​​ေတာ့´လို႔ဆိုလာတဲ့​ေဗဒင္​ယံုသူဖြားဖြား​ေျကာင့္​မသိမသာရြဲ႔သြား​ေသာကိုယ္​့ႏႈတ္​ခမ္​းကိုအသာျပင္​လိုက္​ရသည္​။
​ေမသည္​ဖြားအားမ႐ိုမ​ေသဆူပုတ္​ျပသည္​ကို​ေတာင္​မႀကိဳက္​တတ္​၊ ကိုယ္​့လိုအရာရာလက္​​ေတြ႔မွယံုတတ္​သူႏွင္​့​ေ႐ွး႐ိုးစြဲဖြားနဲ႔​ေမ​ေၾကာင္​့​ေန႔စဥ္​ဘဝဟာအဆင္​မ​ေခ်ာ​ေနတတ္​၊
တစ္​ခုမဟုတ္​တစ္​ခုကန္​႔လန္​႔တိုက္​မိသည္​ခ်ည္​းသာ
ဤသည္​ကားထံုးစံ။

'​ဖြားကလည္​း ရက္​ရာဇာ ျပႆဒါးလုပ္​မ​ေနပါနဲ႔
​ေကာင္​းတာလုပ္​ရင္​ရက္​ရာဇာပဲ​ေပါ့ ကိုယ္​ကမ​ေကာင္​းတာလုပ္​တာမွမဟုတ္တာေက်ာင္​းမွာစာသင္​ဖို႔အ​ေရးပဲ ​ေနာက္​ၿပီး​ေနာက္​က်လို႔ပံုႏွိပ္​စာအုပ္​​ေတြကုန္​သြားတဲ့အခါဖြားကဝယ္​​ေပးမွာမို႔လို႔လား
​ေမ ပိုက္​ဆံ​ေပး ကိုယ္​​ေက်ာင္​းသြားအပ္​​ေတာ့မယ္​´
အလိုမက်တဲ့မ်က္နွာျဖင္​့သုန္​မႈန္​သြား​​ေသာဖြားအားအသာျပံဳးျပရင္​း ပြစိပြစိျဖင္​့ပိုက္ဆံ​ကမ္​း​ေပးလာ​​ေသာ​ေမ့ကို 'ကိုယ္​သြားၿပီ´
လို႔​ေျပာရင္​းအခ်စ္​​ေတာ္​စက္​ဘီးအားထုတ္​စီးလိုက္​သည္​။

ကိုယ္​့ရဲ႕ျပႆဒါး​ေန႔သည္​သာယာသည္​ထက္​ပိုခဲ့သည္။သာသာ​ေလးတိုက္​ခတ္​​ေန​ေသာ​ေလ​ေျပမ်ားသည္​အစိမ္​းႏု​ေရာင္​ပ်ိဳးခင္​းမ်ားအားယိမ္​းႏြဲ႔​ေန​ေစသည္​။မ်ဥ္​းအလိုက္​ယိမ္​းယိုင္​သြား​ေသာပ်ိဳးပင္​မ်ားအားျဖတ္​သန္​းကာရြာထိပ္​​ရိွအထက္​တန္​း​ေက်ာင္​းသို႔သြား​ေန​ေသာကိုယ္​့အား​ေကာက္​စိုက္​သူတခိ်ု ု့ကျပံဳး၍ႏႈတ္​ဆက္​ၾကသည္​
ကိုယ္​ဟာအိမ္​မွာခ်ဥ္​ဖတ္​ျဖစ္​​ေကာင္​းျဖစ္​​ေပမည္​ သို႔​ေပမယ္​့ကိုယ္​သည္​လူခ်စ္​လူခင္​​​ေပါမ်ား​ေသာ​ေကာင္​​ေလးတစ္​​ေယာက္​သာျဖစ္​သည္​။

မိုးဦရာသီသည္​​ေလတျဖဴးျဖဴးတိုက္​ခတ္​​ေနတတ္​ၿပီး​ေန​ေရာင္​သည္​အရမ္​းထြန္​းလင္​းျခင္​းမရိွ ဤသည္​ကကိုယ္​ခ်စ္​​ေသာရာသီ၏အ​ေနအထား နားၾကပ္​ထဲကvolumeကိုျမွ႕င္​့ၿပီးသည္​ႏွင္​့စက္ဘီးအား​တဟုန္​ထိုးအားစိုက္​နင္​း​လိုက္​​ေသာကိုယ္၏ ျပႆဒါး​သည္​ အစဥ္​အလာမျပတ္​ကံဆိုးမႈတို႔အား​ေဆာင္​ၾကည္​းျမဲျဖစ္​သည္​။
ကုန္းအဆင္​းတြင္​ျပတ္​သြား​ေသာဘရိတ္​အားက်ိန္​ဆဲရင္​းျဖစ္​ခ်င္​ရာျဖစ္​ဟုစိတ္​လႊတ္​လိုက္​​ေသာကိုယ္​သည္​ ကိုယ္​ထူကိုယ္​ထကြန္​ကရစ္​လမ္​း၏အစြန္​းတြင္​ပံုက်​ေနခဲ့သည္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​့၏ျပႆဒါးသည္​ရက္​ရာဇာအျဖစ္​သို႔ကူး​ေျပာင္​း​ေစမည္​့သူႏွင္​့မ​ေတြ႔ခင္​အခ်ိန္​ထိအၿပီးတိုင္​ရက္​စက္​ခဲ့သည္​ထင္​ပါသည္​။
'ရရဲ႕လားညိီ´ဟုတိုင္​းရင္​းသားဘာသာစကားျဖင္​့ဆိုလာ​ေသာအဆိုက္ိုကိုယ္​အျပည္​့အဝနားလည္​ပါ​ေသာ္​လည္​းထိုသူ၏အသြင္​ကကိုယ္​့ကိုဆြံ႔အ​ေစခဲ့သည္​။
ကိုယ္​နားမလည္​ဘူးအထင္​ႏွင္​့​ေျပာင္​းလဲသံုးႏႈန္​းလိုက္​​ေသာအသံျသျသတို႔​ေၾကာင္​့​ေငး​ေနမိျခင္​းအားသတိျပန္​ဝင္​​ေတာ့'ထႏိုင္​လား ထၾကည့္​့ဦးညီ ခန ကိုယ္​ထူ​ေပးမယ္​´ႏွင္​့တၿပိဳင္​နက္​ကိုယ္​့ကိုညင္​ညင္​သာသာထူမ​ေပး​ေသာထိုသူအားထိုအခ်ိန္​ခနတြင္​နတ္​သား​ေလးလို႔ကိုယ္​ျမင္​လာသည္​။
ထိုနတ္​သား​ေလးသည္​ကိုယ႕္​အားတြဲရင္​းရြာလယ္​ရိွကိုယ္​့အိမ္​ကိုအ​ေရာက္​ျပန္​ပို႔သည္​အထိကိုယ္​ဆြံ႔အ​ေနခဲ့သည္​။
ဆြံ႔အ​ေန​ေသာကိုယ္​့၏ႏႈတ္​ခမ္​းႏွင္​့ဆန္​႔က်င္​စြာျမည္​ဟီး​ေန​ေသားႏွလံုးခုန္​သံ​ေၾကာင္​့​ေတာ့ ထိုသူအား ​ေက်းဇူးတင္​စကား​ေျပာရန္​မ​ေမ့ခဲ့​ေပ။
​'​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္​ အကို´လို႔တိုင္​းရင္​းသားစကားျဖင္​့​ေျပာ​ေတာ့ မ်က္​ခံုးပင္​့၍ျပန္​ၾကည္​့​ေသာထိုသူသည္​ ပါးခ်ိဳင္​့မ်ားခြက္​​ေအာင္​ျပံဳးျပရင္​း 'ညီကမြန္​လူမ်ိဳးပဲကိုး´လို႔ဆိုရင္​း
ကိုယ့္​ေခါင္​းထက္​မွဆံပင္​အခ်ိဳ႕အားအုပ္​ကိုင္​ရင္​း'ကဲ့ ​ေဒ့ ​ေနာက္​မွ​ေတြ႔တာ​ေပါ့´လို႔ဆိုခဲ့သည္​။