Nerd-> Murder (1,2)

20.

Schodząc na parter, usłyszałam więcej niż trzy głosy.

Zatrzymałam się na ostatnim schodku i tak słuchałam, czy może rozpoznam te głosy.

-Dobrze, ale co z dziećmi, nie zostawimy ich tutaj samych, a w Washington'ie, w mieszkaniu nie będzie tyle miejsca.- mówił tato.

Washington? Mieszkanie? Zostawić nas? O co chodzi?

-Oboje są prawie dorośli. Spokojnie mogą zamieszkać sami. Załatwiłem im willę niedaleko wspaniałej szkoły.- ten drugi głos, jest jakby znajomy... Wiem! To szef taty!

-Jak mamy im powiedzieć? Tutaj mają przyjaciół, znajomych...- odezwała się Bernadett. Nie wytrzymałam z ciekawości i poprostu weszłam do salonu.

-Gadajcie, prosto z mostu. O co chodzi?- szef taty spojrzał na mnie dziwnie, a rodzice troskliwie.

-Wyprowadzamy się do stolicy. W nocy. Pożegnaj się ze znajomymi, napisz do Clifford'ów, że nie przyjedziemy i się pakuj.- powiedział stanowczo i poważnie tata. Teraz? Teraz się mamy wyprowadzić?

-Jedziemy. Może wrócimy na noc.- odparł Mike, prawdopodobnie słysząc słowa taty.

Zeszliśmy do garażu. Ja wsiadłam na moje ukochane Kawasaki Ninja H2, a Mike do Audi.

Jadąc do siedziby, nie patrzyłam, czy Mike jedzie obok, czt jest daleko. Poprosto jechałam z setką na liczniku.

Skręcając w aleje, gdzie znajduję się nasza siedziba, załapałam ogon. Nie psy, tylko srebrne motory. Ludzie od Mils'a.

Nie mogłam ich doprowadzić do gniazda, więc jechałam dalej i przyspieszałam mocniej.

Dopiero na autostradzie ich zgubiłam.

Na pierwszej stacji benzynowej zatankowałam i spokojnie, bez nieproszonych gości dojechałam na posesję.

-Odrazu zawołaj do komputerowej Ed'a.- mruknęłam do ochroniarza, schodząc z bratem do sali.

-Clifford tu jest, a my się wyprowadzamy.- powiedziałam odrazu, widząc szefa.

Długo z nim rozmowialiśmy i z resztą gangu.

Koniec końców, do domu wróciliśmy około północy. Spakowaliśmy wszystkie swoje rzeczy, przygotowaliśmy się na podróż i oglądaliśmy filmy, bo stwierdziliśmy, że nie ma sensu teraz się kłaść.