Sonsuz Aşk

Ben yasemin.32 yaşındayım ve hayatım boyunca yaşadığım olayları sizinle paylaşacağım.

Henüz 16 yaşındaydım tam bir bağlılıkla sevdiğim birisi vardı.Fakat o bana pek yakın durmazdı.Sınıfın havalıları arasındaydı,bense eziklerin grubunda.Tüm senem ezilmeyle ve aşağılamayla geçmişti fakat ben onlara aldırmıyordum.Bazen beni dövmeye bile kalkıyorlardı lakin ben ortamdan kaçmak için elimden geleni yapıyordum.

Derken lise sona gelmiştim.Açılmak için kendimi topladım ve sevdiğim çocuğun yani Mert'in yanına gittim.Abuk sabuk cümleler kurduğumun  farkına bu yaşımda anladım.Neyse ben açılmıştım fakat o bana tuhaf bakıyordu.Üstümü süzüyor,gözlerime bakıyordu.Bende bana bir itirafta bulunacağını sanmıştım oysa ki 

-sen mi bana aşk ihtirafı yapıyorsun?. Demişti.

o anki utancımdan kaçacak delik aradım.Ve birdağa da Mert'i görmeyeceğime kendı kendime söz verdim.Ünivertsite hayatım çok çabuk geçiyordu.Bir gün sınıfımıza yeni bir öğrencinin geleceğini duygum.Ve ertesi gün müdür sınıfa yeni öğrenci ile gelmişti.Öğrenci ise Mert'ti .Ben kendimi saklamaya çalışırken o beni gördü ve ardından şöyle söyledi:

-Hocam ben şu arka sırada oturabilirmiyi'' deyip el işertiyle bnım ooturdugum sırayı gosteriyordu

+(hoca) tabıkıde oturabilirsin'demişti

mert bnm ynıma gelip bişeyler anlatıyordu fakat bn duymama numarası yapıyordum.Dağa sonra bn senn artık ezdiğin kız değilim haa ayrıca hani, sen bn daayak yerken bakıp guluyordunya içinde kalmasın onuda söyleyyım bn kavga edemıyorum diye değil kavga etmek istemediğim için dayak yiyordum '' dedikten sonra '' simdi yanımdan kalkarmısın '' demiştim .Mertin utancı her halınden belli oluyordu ve ardından 

-Tabiii ''diyerek sıradan kalktı 

Sonunda zil çaldı ve kantine inerken mert yolumu kesti onuşmak için ona sadece 5 dk vermiştim oysa o 5 dk boyunca konuşmamış sadece yüzüme bakıyordu arada yanaşıyordu fakat ben geriye çekiliyordum.Tüm senem kaçışla geçmişti . Son seneye gelmiştik artık.Fakat benim notlarım ne kadar coksa mertin notların bir okadar düşüktü. Hep benim pekşimden gliyordu.Neyse universite son sınıfa gelmiştik artık. Ben diplomamı aldıktan sonra memleketime geriye döndüm snıf öğretmenliğime orda bir okul actırtarak başladım. 2 senemi öğrencilerime adadım.Artık annem evlenme zamanınım geldiğini söylemişti.Bende her defasında ''olur anneciğim ama ögrencilerimi düşünüyorum biraz daga zamana ihtiyacım var ''Deyip aksatıyordm .