Sevgili Günlük

Kabaca Bir Gülümseme

Odadaki insanların seslerine uyandım bugün . Bu çok garip bir duyguydu .Hergün annemin acımasız ve bir o kadarda şefkatli sesiyle uyanırdım . 

Bir yandan meraklı gözlerle olan biteni anlamaya çalışıyordum , diğer yandan da okulun ilk gününün heyecanını yaşıyordum.

Çok geçmeden kendime geldim .Kalktım elimi yüzümü yıkayıp okul üniformasını üstüme giydim .Tek bir defter ve bir kalem attım cantamın büyük gözüne . Cantamı sırtladım ve okul yolunu tuttum . 

Aynı üniforma giydiğim insanları takip ederek okulu buldum . Sınıfa girdim , dersler başladı . Tanışma evresini daha atlatamadım . Kendimi tanıtmak oldukça zor ve sıkıcı .

  Okulun ilk gününü zor da olsa atlatmış gibi görünüyorum .

Yurda giden yolun kenarları apartmanlarla kaplı . Apartman aralarına sıkıştırılmış parklardan birinde oturup oynayan çocukları izlemeye başladım . Dudaklarımda anlam veremediğim bir gülümseme oluştu . Bu kabaca gülümseme bir yandan acı dolu öbür yandan sevgi ...