In The Arms Of A Psycho [COMPLETED]

In the arms of a psycho

In the arms of a psycho

Simula

Mentally Ill. Sa tanang buhay ko, kailanma'y hindi ko inisip na makisalamuha sa mga taong baliw, kinamumuhian ko sila, mapagbiro talaga ang tadhana, ako pa ang minamahal at nagmamahal ng isang baliw.

"Baby. What do you want?" Sabi niya habang hinahaplos ang aking buhok. Kinikilabutan na kinikilig ako, baliw ang isang ito, pero hindi ko mapigilang mahalin siya, I guess we really can't dictate our heart whom to be in love with.

His strong powerful jaw clench when I didn't respond. Sa tuwing galit siya, hindi ko alam kung bakit, mas lalo akong nahuhulog. His well sculptured like a greek god face becomes darker when he's mad, at mas lalo itong nagiging hulmado. His expressive eyes that always shows its love for me gets darker when he's angry, which makes my heart beats even faster. Ang kaniyang matangos na ilong na nagbibigay kiliti sa akin tuwing nilalapat sa aking leeg ay bumagay sa kaniyang bibig na hindi pumapalya sa pagdampi sa aking labi. Oo, hinahayaan ko siyang hawakan ako, lawayan ang aking katawan, pero hindi pa kami humahantong sa mismong pagtatalik, kasi sa totoo lang, gusto ko ang pakiramdam na hatid ng kaniyang mga ginagawa pero hindi ko kayang ibigay ng buo ang sarili ko sa kaniya.

Nakayapos siya sa aking katawan habang nakahiga kami sa kaniyang kama, hinahaplos niya kanina ang aking buhok ngunit tumigil siya dahil sa hindi ko pagtugon sa kaniyang katanungan. "Baby..." May babala na ngayon ang kaniyang boses kumpara sa kaninang malamyos at malambing.

"None. I don't want anything except you." Ngumisi siya. Ito ang plano ko. Plano kong paasahin siya at ng mahalin niya pa ako ng matindi saka ko siya sasaktan... para iwan niya na ako o 'di kaya'y pakawalan niya na ako. Gustong-gusto ko ng makawala, at kung ang pagkuha sa tiwala niya ang makakapagbigay sa akin non, gagawin ko. I don't care if I'll hurt him, he hurt me anyway.

"You want to do it now?" His eyes sparkled and excitement dance in his eyes.

"N-No." Pagtanggi ko. This is why we never had sex, I didn't---wouldn't let him, kahit pa marahas na kung minsan ang ginagawa niya para lang maangkin ako.

Nakakatawa talaga ang sitwasyon ko, nagmamahal ako ng isang baliw. Pero... wala akong balak na ipagpatuloy ang kahibangan na ito. Kung kinakailangang gawin ko ang mga hindi dapat, gagawin ko... makawala lang sa kaniya.

Tumango siya pero kitang-kita ko ang galit sa kaniyang mata, I almost give in.

"Okay. If that's what you want." Galit ang kaniyang boses.

Tumayo siya, agad akong nangulila sa init na hatid ng kaniyang katawan, parang may kulang tuwing wala ako sa bisig niya, nakakapanghina.

"I'll just go downstairs." Sabi niya at naglakad papuntang pintuan.

Before pulling the door and stepping out, he turned to see me, "You're so beautiful Cara." He laughed and closed the door.

Napatulala na lang ako sa ginawa niya. What the hell was that?

Ipinikit ko ang aking mata upang makapagisip kung paano ko siya iiwan na gan'to ang kalagayan, pero naisip ko, hospital nga pala ang kailangan niya, hindi ako.

Nag-isip ako ng nag-isip hanggang sa nakatulog ako.

***

Unti-unti kong minulat ang aking mga mata, hindi ko alam pero parang may nararamdaman akong masakit sa aking braso, tumingin ako sa kanan at nakita ko si Neon na parang may ginigi--- "What the fuck?" Malakas kong sigaw ng nakita na siya pala ang dahilan kung ba't may nararamdaman ako na sakit sa aking braso. Siya pala. Tumingin ako sa braso ko pagkatapos ay sa kaniya, sa mukha niya na nakangisi habang nakatingin sa kanina lang ay sinasaktan niyang braso ko.

"Ano 'to?" Galit kong sigaw habang nakatingin sa aking braso na may marka na N. Ang ganda ng pagkaka-styled ng letra pero umigting ang galit ko ng maisip na permanente na iyon.

"Permanente na ba 'to?" Naluluha kong tanong. Ngumiti siya ng pagkalakilaki, something inside me stirred. Tumitig ako sa kaniya ng ilang sandali nang aking maalala ang pinaglalaban ko.

"Ano to huh? Ano to?"

"You're right," His eyes shone. "It's permanent. I did it to mark you as mine." Tumawa siya. "Come on baby. It's your first time so it'll surely hurt but I'm certain, it will subside if I'll pleasure you right now." Ngumisi siya at hinawakan ang aking kamay.

Nagpumiglas ako. "Baliw ka!" Sigaw ko sa mukha niya nang tuluyan na siyang nakalapit sa akin... hanggang sa...

"Ouch!" Hinawakan ko ang pisngi ko gamit ang aking kamay na pinakawalan niya. It hurts. Fuck him.

"Ba't mo ko sinampal? Totoo naman na baliw ka!" Umiiyak kong sabi habang nakahawak parin sa aking pisngi. Sinasaktan na naman niya ako. Palagi naman. Tuwing galit siya, karaniwan ako ang pinagbubuntunan niya, and I tell you, he's always angry. Palagi nalang siyang mabilis magalit over shallow things... Ang babaw ng mga kinagagalit niya at karaniwan ay ibinibintang niya sa akin, tapos maglalambing at magsosorry kapag nakapag-isip na siya.

"Anong sabi mo? Baliw ako?" Galit na tanong niya... tapos tumawa. Nahintakutan ako sa kaniyang reaksiyon kaya umatras ako.

"Baby, I'm not mentally ill. Ikaw ata itong baliw. You always say that I am a mentally ill person, a psycho, but I am not, ikaw lang ang nag-iisip niyan kaya baka ikaw ang baliw."

"You're so stupid. Of course, you wouldn't accept that you're a psycho, sino ba ang mag-a-admit na baliw siya diba?" Sarkastiko at puno ng galit kong sabi. Wala na akong pakialam sa plano ko na pa-inlovehin siya dahil sa ngayon ay galit ang kumokonsumo sa buo kong pagkatao.

"Baby, I'm not." Tumawa siya. And then his face darkened when he realized something. "Baliw ako? Baliw pala ha!" He dragged me out of my room at tinahak namin ang pamilyar na pasilyo. No! No! No! Not this time.

"No! Neon please no! Parang awa mo, wag dito please Neon!" Tinulak niya ako papasok sa loob ng malawak pero masangsang ang amoy na kuwarto. Nasuka ako. Yuck! Fuck you very much Neon!

"Baby. Learn not to call me a psycho, okay?" He smiled.

"Yes! Yes! You're not a psycho. Ako ang baliw! PLEASE!! Nooooo!" Napasandal ako sa pintuan ng malakas niyang isinara iyon.

Nasuka na naman ako. Ang baho. Tumingin ako sa paligid, ang daming katawan ng tao dito. Lahat patay. Dito niya iniimbak ang mga katawan na pinatay niya. Naiyak na lang ako sa takot at pandidiri. I can't believe I am experiencing this, napakaganda noon ng buhay ko hanggang sa dumating siya at sinira lahat.

I can't believe I love him. I hope it will be 'loved' soon. Ayoko na.

I cried my heart out. Iyak lang ako ng iyak habang nakatingin sa mga patay na katawan na nagpatong-patong na dahil sa kawalan ng space sa sobrang dami. I can't help but to puke again, nakit ko kasi na may iba na katawan na inuuod na. Hindi naamoy ang mga katawan sa labas kasi sobrang closed place niya, nasa pinakadulo din siya ng pasilyo at palagi lang naman ako sa kuwarto naglalagi, pero pag nasa loob na,  sobrang sangsang na aayawin mo ng huminga.

Naranasan ko na to ng dalawang beses, first is when he was forcing me to have sex with him and I punched his face , second is when I kicked his balls because of the same reason, him forcing me to have sex with him.

At ngayon ay dahil sa pagtawag ko sa kaniya ng baliw na totoo naman.

I hate him. I hate him so much I want to be out of his grasp. I hate him... but I know... meron pa rin ang pagmamahal ko sa kaniya kanit pa gan'to ang ginagawa niya sa akin.  Because... love knows no limits.

Pero... Tanga na lang ang gugustuhing ipagpatuloy ang gan'to. Nagmamahal lang ako pero hindi ako nabobobo. 

Author's Note: Products of my imagination, that's it. Ito po'y kathang-isip lamang. Hope that you'll enjoy this story as much as I enjoy writing it. I want to inform that this story contains mature content, I just hope na wala pong mao-offend dito sa kuwentong to. First story po kaya sana po suportahan niyo po ito. Sa mga kamalian pasensiya na, no one's perfect, I think. Thank you very much.
And oh, hindi pa po talaga ako nakakapag-research ng maayos about things like things. I just know that they behave differently and they have the tendency to be really harsh sometimes.