seesaw//yoonmin

2

Jimin bugün çok yorulmuştu okulda aynı zamanda heycanlıydı çünkü ailesine en büyük hayalini anlatacaktı nasıl tepki vereceklerini az çok biliyordu. Hiç bir zaman çok yakın olamamıştı ailesi ile anlatmazdı onlara bir şey ama her zaman saygı duyulmuştu fikirlerine belki de umursamadıkları içindir. Bilmiyordu, bilmediği çok şey vardı ama bildiği tek şey dans etmeyi ve şarkı söylemeyi çok sevdiğiydi. Düşüncelerinden annesinin yemeğe çağırmasıyla sıyrıldı. Tek tek dikatlice inmeye çalıştı Jimin, sofraya indiğinde annesi ve babası çoktan oturmuş onu bekliyordu. Yavaştan alacaktı Jimin. Güzelce -birazda stresli bir şekilde- yedi yemeğini. Babası tam sofradan kalkacakken oturmasını rica etti bir şey demedi babası oturdu.
"Anne baba size bir şey söylemek istiyorum" dedi Jimin kendine güvenir bir tonda ama içi içini yiyordu. Belli etmediği için kendisi ile gurur duydu Jimin, mümkün olduğunca göz kontağı kurmaya çalıştı ve devam etti konuşmaya.
"Ben bir karar aldım"
"Dinliyoruz" diye bir ses çıktı babasından yarı merak eder yarı sert bir ses tonu ile bu Jimin'i korkutmadı herşeyi göze almıştı çünkü.
"Ben seçmelere katılacağım, idol olmak istiyorum."
"Hayır, olmayacaksın" dedi babası. Annesi bir şey demiyordu bi ona bi eşine bakıyordu Jimin'i biliyordu çünkü kocası ne derse ne yaparsa yapsın Jimin katılacaktı o seçmelere. Tanıyordu oğlunu yani en azından tanıdığını düşünüyordu.Jimin yıkılmamıştı yavaşça tane tane tekrar konuşmaya başladı.
"Baba, fark ettiysen size olabilir miyim diye sormadım. Bir karar aldım ve size bildirdim bu kadar."
Bay Park sinirlenmişti hızlıca ayağa kalktı hatta o kadar sinirlenmişti ki yüzü kırmızıdan başlayarak tüm renkleri denedi. Jimin ve Bayan Park'da kalktı refleks olarak. Bay Park tokat attı Jimin'e, kimse böyle bir şey beklemiyordu. Jimin direk çıktı evden üstüne dahi bir şey almamıştı. Arkasından annesinin babasına bağırma sesini duydu babası bir şey demedi pişman oldu diye umdu Jimin.  Arkasında onları bırakarak hızlı hızlı yürümeye başladı sonra bu yürüme koşmaya dönüştü. Nereye gittiğini ya da gideceğini bilmiyordu Jimin tıpkı şu an gözlerinden firar eden yaşları bilmediği gibi.