Uçurumun kenarındakı umut

Ölüm nefes kadar yakınımızda

Nereyemi geldim?tabikide uçurumun kenarına...
Merak etmeyin kendimi öldürmiycem.zaten bunu yakında hastalığım yapıcak.peki kendimi öldürmeyeceksem bu uçuruma nedenmi geldim?çünki ben 2 yıl önce
burda en yakın arkadışımı -cansunu kaybettim.
2 yıl önce:
-Aylin arabamız tamda bozulacaq yeri buldu yaa
-evet ya.bizimkileri aradim.gelmelerini belkleyelim.
-basqa çaremiz yok zaten
-Aylin burası ne kadar güzel
-çok güzelmiş.amma çok yakın gitme düşersin.
-ay nolucak yaaa
Bunu söylediyi an ayağı kaydı ve uçurumdan yere düşdü.ben onu kurtaramadım yapamadım.onu bulduklarında ölmüşdü.
Flash back son
Şimdi her kötü olduğumda buraya gelirim.cansunu kaybettiyim yere.mezarı çok uzakda olduğu için gidemiyorum.amma buraya geldiğimde cansunu yanımdaymış gibi hiss ediyorum.bu gün de cansunun yanımda olmağını istediyim günlerdendi.Buralarda nadiren insan olurdu.bu yüzdende burayı çok seviyordum.çünki bütün derdlerimi cansuya anlata biliyordum kimsenin duyacağından korkmayarak.yine tam uçurumun kenarına geldim .kollarımı iki yana açarak
soğuk rüzgarın yüzüme çarpmasına izin verdim.gözlerimi kapattım ve bütün hayatayımı ,hastalığımı,ailemi düşünmeye başladım.gözlerimden istemsizce bir yaş firar etdi.Tamda o anda belimde bir el hiss etdim...

Arkadaşlar bu benim ilk kitabım destek olursanız sevinirim vote ve yorum bırakmayı unutmayınn💖💖