[42] I really cant

2K 44 2
                                    

Please, bigyan nyo po ako ng comments. :)

-

Jazrille's POV

Pumunta ako dun sa lugar kung saan nya ako pinapapunta. Sabi nya magsuot daw ako ng semi formal so I did. Hindi din ako nagheels kasi hindi naman ako sanay.

After that, nagpahatid na ako sa driver. Kinakabahan ako dahil hindi ko alam kung gagawin ko na ba yung sinasabi nung Lolo nyang may sayad ata sa utak. Pero alam ko naman sa sarili kong hindi ko kaya kaya hindi ko alam.

Sobrang kinakabahan talaga ako to the point na kapag nakita ko sya maiyak ako bigla. Ayokong sabihin sa kanya yung napagusapan namin ng Lolo nya. Ayoko syang madamay.

Pamilya ko yung pinaguusapan kaya hindi na nya kailangan pang madamay.

Ilang minuto din ang nakalipas, nakarating na ako sa venue. Pagbaba ko ng car, nakita ko syang nakaabang sakin. Hindi mo naman maitatanggi na pumayat sya compared sa dati. Ano kayang problema nya? May problema ba sya?

Hindi ko na tinanong sa kanya dahil alam kong hindi na din naman nya sasabihin. Lumapit ako sa kanya tska ko sya niyakap.

"Hi." Hi? Bakit hi?

"Anong Hi?" I asked.

"Im so damn speechless baby. You always look so beautiful. You never fails me."

Naiiyak ako. Kung iiwan ba kita, magiging ganyan ka ba sa iba? May mas mamahalin ka pa ba bukod sakin?

"Why are you crying?" Pinunasan nya yung luha ko. Napangiti ako kasi sobrang nagwoworry yung mukha nya.

"Im just happy. Let's go?" He held my hand then nagpunta kami sa isang yacht?! Omg! What the hell are we doing here? Is this his surprise?

Nagulat talaga ako. Hindi ko alam kung anong irereact ko. Akala ko sa isang simpleng sea side lang kami pupunta pero iba ang akala ko.

"I just want to date the 3rd most beautiful lady in my life." Nakatayo kami sa may railings. He's hugging me behind my back.

"What?! Who's the first and the second?!" May ibang babae ba to?! Kaya ba sya namayat kasi hinahati nya pa yung oras nya samin? Nagtutubig na ang mata dahil sa mga iniisip ko.

Naiiyak ako. Hindi pa kami naghihiwalay may bago na kaagad?!

"Why are you crying?! May masakit ba sayo?!" Natatarantang tanong nya. Nagtanong ka pa ha!!

"Shut up! Dun ka sa first and second mo!" Nagulat naman ako nung bigla syang tumawa. Anong nakakatawa sa sinabi ko?!

"Hahahahahaha! Seriously baby? I was talking about my Mom and Ate Vanah. Nothing else."

So mali lang ako ng isip? Hindi nya ko ipinagpapalit sa iba?

"Talaga?! Wala kang iba?"

"Maipagpapalit ba naman kita? Eh sayo pa lang beyond perfect na." Tumingin ako sa kanya. Im so lucky to have him. Sa sobrang saya ko, I give him a peck on his lips.

At isa lang ang narealize ko. Hindi ko kayang iwan ang taong nagpapasaya sakin. Ang taong mahal na mahal ko.

~

Pumasok kami sa loob ng yacht at dun nagdinner. Talagang pinaghandaan nya to ha. Sobrang daming pagkain ang hinanda nya. Pero knowing me, kayang kaya kong ubusin yan. Hahahahaha kain ng kain e no?

"Bakit ang dami nito?" Kunwaring tanong ko.

"Knowing you by, kaya mong ubusin yan. Pero ewan ko ba sayo, hindi ka tumataba."

My Contract Basketball Player Boyfriend (Arcadia Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon