safe and sound

new home

taksinin parasını ödedik ve yeni evimize doğru yürümeye başladık.

wendy e doğru dönerek konuştum "hadi ama wendy iki çantayı taşıyamadın" "ya angel nolur yardım etsen"ben ondan daha güçlü olduğum için çantaları hemen taşımıştım . o hala uyuzlanıyodu."tamam tamam geldim".

Çantaları kapının önüne kadar getirmiştik.tek hayalim bi an önce yumuşacık yatağımla buluşmaktı. çantamdan anahtarları çıkarıp wendye dogru salladım. "bak açıyorum" dedim."aç artık şu lanet kapıyı angel" diye bağırmıştı. bana bağırması hoşuma gitmemişti."tamam be ne bağırıyosun açıyorum işte"sinirle bağırdım. kapıyı

açıp içeri girdim.                                                                            "varya angel üvey annene hayranım bu ev harika" dedi . " wendy lamba nerde " diye sordum. "Ben ne biliyim kızım".Elimi duvarda gezdirdim.elime lambanın dügmesi denk gelince zaman kaybetmeden ışığı açtım.

"sanırım yorgunluktan ölüyorum" dedim. "wendy makarna yapsana "."oldu küçük hanım başka "dedi sitemli bi şekilde .yüzü yavaş yavaş yumuşadı ve sonunda da güldü . "tamam ama masayı sen toplarsın ""yaşasın benim canım arkadaşım seni çok seviyorum "

***

yemeği yemiş ,masayıda toplamıştık.günün verdigi yorgunlukla kendimi kanepeye fırlattım.ev zaten önceden dekore edilmişti.ama hala eksikler vardı. üvey annem bana bu evi 18.yaş günümde hediye etmişti. babamla evlendiği günden beri beni başından atmaya çalışıyodu ve sonunda başarmıştı. onu sevmezdim ama nefret edilecek kadarda kötü değildi.

"wendy yarın seninle alışveriş merkezine gidelim "  bradfort londondan kat be kat soguktu benim kıyafetlerimse hep ince ve kısaydı.1-2 dakikalık sesisliğin ardından nihayet konuştu"tamam ama hemen sıkılıp dönmek yok ""peki peki ,ama sende kıyafetlere öyle gömülüyosun ki beni unutuyosun. ""tamam bi daha seni unutmam "esnedi o esneyince bende esnedim "sanırım yatsak iyi olacak "diye söze daldı. onu onayladım  ve yavaş yavaş merdivenleri çıkmaya başladım.

***

gözüme giren güneş ışıgı ile uyandım. banyodaki işlerimi hallettikten sonra merdiven demirlerinden kayarak aşağa indim.

bu gün havası düne göre güzeldi. .mutfağa girdiğimde önlüklü bi wendy bekliyodum ama öyle olmadı. sanırım daha uyanmamıştı. dolaptan bi kase aldım ve içini gevrekle doldurdum. elime koca bi bardak süt alıp tv nin karşısına geçtim. gevreğime süt koymayı sevmezdim. tv yi açtığımda direk cartoon network ü açtım (adını yalnış yazdıysam sorry ) ve wendy nin uyanmasını beklemeye başladım.

iki-ikibuçuk saat sonra wendy uyanmış ve alış veriş için hazırlanmıştı. alış veriş merkezine vardığımızda saat 1di.

biçok magaza gezmiştik en sonunda kendimizi bi kafeye attık.

konuşmama fırsat vermeden konuşmaya başladı "biliyorum çok yoruldun ama victoria ya girmeden gidemeyiz " sanırım bende gitmeliydim yeni koleksiyonlar geldigini duymuştum.hiç itiraz etmeden  " tamam " dedim.

kafeden kalktıktan sonra victoria secret a gitmiştik. ben' alacaklarımı almıştım .elimde poşetlerle kapının önünde dikiliyodum. wendy hala içerideydi.

birden biri bana çarptı ve elimdekilerin hepsi yere düştü "ben çok özür dilerim seni fark etmedim ".dedi kafamı poşetlerimden kaldırıp çoçuğa baktım . rampa saçları vardı ve yüzünde tatlı bi gülümseme "önemli  değil " ben boşetlerimi toplamaya çalışıyodum benden önce davrandı ve poşetlerin hepsini tek eline topladı. "ben tekrardan çok özür dilerim"bunları söylerken kızardıgını fark ettim. diger elini rampa saçlarının arasından geçirdi ve utanarak boşeleri bana uzattı tşk ettim  ve etkileyici bi şekilde arkamı dönerek rampa saçlıdan uzaklaştım.

bana baktığını biliyodum ama arkamı dönmedim.wendy yi arabadada bekleyebilirdim.