Bakit ganoon?
Akala okay na...
Akala ko mabuti na...
Akala ko masaya na..
Di pa rin pala.
Lalo lang pala lumala.
Gusto kong umiyak.
Gusto kong magmokmok
Pero hindi pwede, dahil nasa lugar ako na kung saan dapat kang magpakatatag,
Nasa lugar ako na walang lugar ang taong mahihina ang loob at walang tiwala.
Isang kama at apat na sulok.
Amang nagdudusa, Inang umaasa at anak na lumuluha.
Palipat-lipat ang tingin, di alam kung saan ibabaling.
Kahit saan man tumingin, nagdudulot ng pagkawasak ng damdamin.
