Coma... (ft. Why don't we & Shawn Mendes)

3. Stress

Snel pakte ik mijn telefoon en appte Nancy:
M: Nancy! We hebben nog geen vervoer! Hoe moeten we er nu komen!?
N: het komt goed, rustig nou!
N: ik vraag wel aan mijn ouders, misschien kan een van hun rijden.
M: oké, ik hoop het maar.
..............
N: nee sorry, ze kunnen niet, het is te ver rijden.
M: mijn ouders kunnen ook niet, dus wat nu? De kaartjes zijn al betaald!
N: uhm... idk...

Op dat moment ging ik zowat dood van de stress. Ik kon het niet meer aan! We hadden kaartjes voor een concert van DE Shawn Mendes, maar we hadden geen vervoer! Wat nu?!
Ik stresste zo erg dat ik op bed ging liggen en in slaap viel. Ik droomde dat ik nooit bij een concert aankwam en dat er een aanslag was gebeurd in de ziggo dome, waar Shawn zou zijn. Ik schrok wakker. Ik had nog steeds geen idee hoe ik er moest komen met Nancy! Ik vroeg mijn ouders nog een keer, ze zeiden dat wen van hun ons wel zou kunnen brengen, maar niet ophalen. Dus ik dacht, als ik ons laat brengen, verzinnen we wel iets om terug te gaan ofz, maar ik had nog geen idee wat.
Ik appte Nancy om te zeggen dat we alleen vervoer heen hadden:
M: Nancy! We hebben vervoer!
N: oh echt? Geweldig!
M: niet helemaal, het is alleen heen, niet terug.
N: maar hoe komen we dan terug?
M: idk, met de trein ofzo?
N:we verzinnen wel iets, we komen er in ieder geval.

Ik stresste nog steeds, maar het was wel minder geworden. Toen riep mijn moeder dat ik naar bed moest, het was al 11 uur en de volgende dag had ik gewoon school. Dus ik kleedde me om, ging mijn tanden poetsen en ging naar bed.

De volgende ochtend werd ik wakker om 6:30. Ik moest naar school, jammergenoeg, maar het was al vrijdag dus het was bijna weekend. Toen ik op school kwam stond Nancy me op te wachten.