Heerlijk is het. De wind die door je haren blaast, het landschap dat aan je voorbij vliegt, de snelheid. Oftewel motor rijden. Ik hou er van, het gevoel dat ik vlieg, het gevoel dat ik vrij ben. Los van zorgen, los van verantwoordelijkheden. Maar dan sta ik stil en moet ik de wereld weer in de ogen kijken. Weer luisteren naar het gezeur van de mensen die niet beseffen hoe goed ze het hebben, die niet beseffen dat het geen ramp is als je haar niet de juiste kleur heeft of als de bakker niet meer dat lekkere brood heeft. De mensen die wel naar het nieuws kijken maar niet echt luisteren, die hun ogen dichtknijpen bij de problemen in de wereld. Dat is mijn leven. Lachend en knikkend, zo kom ik mijn dag door, nooit mijn mening geven, want dat is niet wat ze willen als ze me vragen of iets hen goed staat of wat ik van een schilderij vind. Nee, ik zou ze eens beledigen of nog erger ik zou eens aan het licht brengen wat de echte problemen in de wereld zijn. Genoeg gereden, genoeg gevlucht, het is tijd om alles weer onder ogen te komen. Diep inademen en dan het pad naar huis weer in slaan.
JE LEEST
Skylor's story
FantasyDit boek gaat over een ongewoon meisje, genaamd Skylor. Skylor is niet helemaal normaal. Ze is geadopteerd en ze heeft geen idee wat er met haar echte ouders is gebeurd. Als Skylor verhuist naar Amerika ontmoet ze een jongen. Als die jongen haar ver...
